แม่และยายบอกฉันว่าควรจะเดทกับใคร ฉันจึงต่อต้าน

ว่าไง ฉันชื่อ “เมเรน่า” ฉันมีคำถามคุณเล่าเรื่องทุกอย่างให้ครอบครัวของคุณฟังไหมพวกเขารู้เกี่ยวกับความทะเยอทะยานความต้องการและความเจ็บปวดของคุณหรือเปล่าฉันเล่านะฉันเล่ารายละเอียดทุกอย่างในชีวิตของฉันให้พวกเขาฟังและมันก็ได้กลายเป็นคำสาปที่แย่ที่สุดที่ติดตัวฉันสมาชิกในครอบครัวของฉันมียายแม่และ “เอเลน่า” พี่สาวคนโตใช้แล้วไม่มีผู้ชายในครอบครัวของเรายายของฉันหย่ากับตาตั้งแต่ฉันยังไม่เกิดยายเล่าให้ฟังอยู่เสมอว่าตาเป็นคนที่ไม่ซื่อสัตย์วันนึงยายจับได้ว่าตาเป็นชู้กับคนข้างบ้านแล้วยายก็ไล่เขาออกไปจากชีวิตฉันไม่เคยเห็นตาเลยไม่แม้แต่ในรูปถ่ายก็อย่าฉีกรูปทุกใบและทิ้งของตาทั้งหมดแม่ก็ไม่ได้มีชีวิตครอบครัวเหมือนกันแม่หย่ากับพ่อตอนที่ฉันยังอายุแค่ไม่กี่เดือนและฉันก็จำพ่อไม่ได้เลยและตามที่แม่และยายบอกพอหาเงินได้ไม่มากพอที่จะทำให้ครอบครัวมีความสุขเพราะงั้นพ่อก็เลยไร้ประโยชน์และดีแล้วที่พอไม่ได้อยู่ด้วย

ประสบการณ์อันล้มเหลวในความรักของทั้งแม่และยายมีอิทธิพลต่อความสัมพันธ์กับผู้ชายของฉันและเธอนะอย่างมากด้วยสายตาอันแหลมคมยายกับแม่สามารถเห็นข้อเสียของผู้ชายทุกคนที่เจอได้ยายมักบอกเสมอว่าถ้านับประสบการณ์ของยายและจำนวนปีที่มีชีวิตอยู่มานั้นทำให้ยายมองผู้ชายได้อย่างทะลุปรุโปร่งตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอและฉันก็เชื่อยายนั่นเป็นเหตุผลที่ฉันเล่าทุกอย่างให้ครอบครัวฟังโดยเฉพาะที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของฉันถ้าฉันกำลังคบกับใครอยู่เขาชื่อ “อีธาน” เล่าเรียนด้วยการในชั้นมัธยมปลายแล้วก็อย่างที่มันมักจะเกิดขึ้นตอนแรกเราเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันและเขาก็ขอฉันเดทและเด็กครั้งที่ 3 ของเรา เราก็ต่างบอกรักกันแล้วแล้วก็เหมือนกับผู้หญิงอายุ 17 คนอื่นๆฉันมั่นใจมากว่าเขาคือคนที่ใช่ฉันตื่นเต้นเกี่ยวกับเขามากและทุกครั้งที่ฉันกลับบ้านมันจากเดทกับเขาฉันเล่ารายละเอียดทุกอย่างในตอนที่เราใช้เวลาร่วมกันอย่างเช่นเข้าชมฉันว่ายังไงเขาอ่อนโยนขนาดไหนและฉันขนลุกขนาดไหนเวลาที่เขาสัมผัสผมของฉัน ก็นะฉันเล่าทุกเรื่องเลย

และในตอนแรกๆ อะไรๆ ก็ดูดีฉันหมายถึงครอบครัวฉันดูเหมือนจะชอบ “อีธาน” และพวกเขาก็สนใจมากเมื่อฉันเล่าเรื่องตอนฉันเดทกับ “อีธาน” ให้ฟังเขามักจะมากินข้าวเย็นเป็นประจำแล้วก็หลังจากคบกันได้ 1 ปีเขาก็กลายเป็นสมาชิกในครอบครัวไปแล้วแต่เมื่อถึงเวลาที่เราต้องเข้ามหาวิทยาลัยครอบครัวของฉันมีเงินไม่พอที่จะส่งฉันเรียนต่อไม่เหมือนกับพ่อแม่ของ “อีธาน” ได้มีการวางแผนล่วงหน้าไว้แล้วว่าเขาจะไปเรียนต่อที่ยุโรปและถึงแม้นั่นหมายความว่าเราจะไม่ได้เจอกันอีกนานแล้วมันทำให้ฉันเศร้าแต่ฉันก็รู้ว่ามันเป็นโอกาสที่ดีและเป็นความฝันของ “อีธาน” ฉันจึงพยายามที่จะสนับสนุนเขาแล้ววันนึงเขาก็ไปเขาสัญญาว่าจะส่งข้อความหาฉันทุกวันและบอกว่าเขาคิดถึงฉันอะไรแบบนั้นแน่นะว่าฉันร้องไห้แล้วนะตอนนั้นฉันก็ต้องการกำลังใจจากครอบครัวอย่างมากแต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้น

แม่และยายยังคงให้ความสนใจกับความสัมพันธ์ของฉันอยู่แต่ฉันเริ่มได้ยินความไม่เห็นด้วยของพวกเขามากขึ้นส่วนใหญ่พวกเขาจะพูดว่าความสัมพันธ์แบบทางไกลน่ะไม่มีจริงหรอก “อีธาน” จะเจอผู้หญิงใหม่ที่จะอยู่เคียงข้างเขาแล้วเขาก็จะทิ้งฉันเพิ่มงั้นฉันต้องทิ้งเขาก่อนจะได้ไม่เจ็บมากนักทั้งแม่และยายยังคิดด้วยว่าครอบครัวของเขาไม่เห็นด้วยกับความสัมพันธ์ของเราเพราะเราไม่มีเงินแต่พ่อแม่ของ “อีธาน” อาจจะคิดว่าพวกเราไม่ใช่คนดีและอื่นๆและที่พวกเขาดีกับฉันเธอรู้ว่าเมื่อ “อีธาน” ไปยุโรปเราจะต้องเลิกกันฉันปฏิเสธที่จะเชื่อพวกเขาพยายามเถียงทุกอย่างที่พวกเขาพูดแต่ความรู้สึกที่ว่าแม่กับยายอาจจะพูดถูกก็ยังคงติดอยู่ในความคิดของฉันสถานการณ์ยิ่งแย่ลงไปอีกเพราะเวลาที่ต่างกันและกิจวัตรประจำวันที่ต่างกันมี “อีธาน” ใช้เวลานานมากในการตอบข้อความของฉันหรือเขาจะส่งข้อความมาว่าเขายังคุยไม่ได้ตอนนี้เพราะยุ่งอยู่อะไรพวกนี้ซึ่งกวนใจฉันอย่างมากและทำให้ฉันหึงก็ฉันจะพังเอาว่าเขาอยู่กับผู้หญิงอีกคนเพราะแม่กับยายพูดไว้อย่างนั้นยังไงก็ตามมันก็ถึงจุดที่เขาเบื่อหน่ายกับเรื่องพวกนี้และเลิกกับฉันใน โซเชียวมีเดีย 

ใครจะรู้ว่ามันเจ็บขนาดนี้ฉันร้องไห้เป็นวันๆใจสลายและหดหู่มากขณะที่แม่และยายเอาแต่พูดว่าบอกแล้วไม่เชื่ออยู่นั่นในตอนนั้นฉันคิดว่าฉันน่าจะฟังคำแนะนำของพวกเขาก่อนหน้าและสัญญากับตัวเองว่าในอนาคตฉันก็จะเชื่อฟังแน่นอนว่าเวลาผ่านไปและฉันก็พูดได้ว่าฉันยังอยู่ดี ฉันเดทกับผู้ชายคนอื่นหลังจากนั้นแต่ก็แทบจะไม่ได้จริงจังเลยแต่เมื่อแม่หรือยายหรือทั้งสองคนบอกว่าผู้ชายมันไม่ดีพอฉันก็ทิ้งพวกเขาแล้ววันนึงพี่สาวของฉันบอกว่า “นิก” แฟนของพี่ขอพี่แต่งงานแล้วแล้วพี่ก็ตอบตกลงทั้งสองแต่งงานกันและ “เอเลน่า” ก็ย้ายออกไปแต่ก็ยังคงมาหาพวกเราทุกอาทิตย์เพราะยังไงนี่ก็ยุ่งอยู่กับงานอยู่ดีและฉันก็เริ่มรู้สึกถึงบางอย่างในครอบครัวของเราที่ฉันไม่เคยคิดถึงมาก่อนแม่และยายชอบเข้าไปยุ่งกับชีวิตคนอื่นด้วยคำแนะนำและความเห็นของพวกเขาว่าคนอื่นควรทำอะไรแล้วที่ฉันพูดว่าคนอื่นตอนนี้ฉันหมายถึง ”เอเลน่า” 

ทุกครั้งที่ “เอเรน่า” มาบ้านแม่จะเริ่มถามเกี่ยวกับชีวิตของเธอและ “นิก” และวิธีการถามก็อย่างกับสอบสวนอาชญากรและยายอดไม่ได้ที่จะพูดความคิดเห็นของยายทั้งสองถามแม้แต่เรื่องส่วนตัวเช่น “นิก” หาเงินได้เท่าไหร่แล้วก็วิจารณ์เกี่ยวกับการทำงานวันอาทิตย์ของเขาเรื่องของเรื่องคือทั้งสองคิดว่า “นิก” มีชู้ซึ่งก่อกวนใจ “เอเลน่า” มากทำให้ครั้งหนึ่งพี่ถึงกับตะโกนใส่แม่และยายว่าอย่ามายุ่งกับครอบครัวของพี่แล้วก็ไม่มาหาพวกเราทั้งเดือนแน่นอนว่าพวกเราสงบศึกกันแต่คำวิจารณ์เกี่ยวกับความไร้ประโยชน์ของสามี “เอเลน่า” ยังคงดำเนินต่อไปทั้ง 2 หย่ากันแม้ว่าจะยังแต่งงานกันได้ไม่ถึงปีด้วยซ้ำสถานการณ์นี้ทำให้ฉันคิดทบทวนเกี่ยวกับชีวิตของฉันและจำได้ว่าฉันเล่าทุกอย่างให้แม่และยายฟังและฉันก็นึกถึงความสัมพันธ์ครั้งแรกระหว่างฉันกับ “อีธาน” ขึ้นมาและหลังจากที่พิจารณาถึงพฤติกรรมของฉันก็ได้ข้อสรุปว่ามันเป็นความผิดของแม่และยายที่ทำให้เราเลิกกันไม่ใช่ในทางตรงแน่นอนแต่ว่าถ้าฉันไม่ได้เล่าให้พวกเขาฟังทุกเรื่องที่ควรจะเก็บเป็นความลับระหว่างเราสองคนบางทีเราอาจจะยังคบกันอยู่ก็ได้

ตอนที่ “อีธาน” ส่งอีเมลมาหาฉันมันก็เป็นเวลา 3 ปีแล้วตั้งแต่เราเลิกกันความรู้สึกของฉันตอนที่ได้รับอีเมล์มันแปลกและน่าตื่นเต้นเหมือนกับจดหมายจากอดีตมันไม่ได้มีอะไรโรแมนติกเขาแค่เขียนมาเพื่อบอกว่าเขาเสียใจแค่ไหนที่ทำให้ฉันเสียใจในตอนนั้นและตลอดที่ผ่านมาเขาหยุดคิดถึงฉันไม่ได้เลยและอย่างน้อยเขาอยากจะรู้ว่าฉันโอเคเราไม่ได้โกรธเขาแล้ว มันเป็นอีเมลที่ทั้งดีและน่ารักฉันตอบเขากลับแล้ววันนึงแล้วก็ตัดสินใจเจอกันผ่าน สไกป์ แล้วก็อีกครั้งแล้วก็เหมือนกับว่าเราเริ่มเดทกันอีกครั้ง “อีธาน” ยังเหลือเวลาที่ต้องเรียนอีก 3-4 เดือนก่อนที่เขาจะเรียนจบและเขาสัญญากับฉันว่าหลังจากนั้นเขาจะมาเจอฉันเมื่อฉันได้ยินสิ่งที่เขาพูดฉันมีความสุขมากฉันรู้สึกตื่นเต้นปั่นป่วนเหมือนผีเสื้อบินอยู่ในท้องเหมือนที่ฉันรู้สึกตอนอายุ 17 และฉันสัญญากับตัวเองว่าจะพยายามไม่เล่าอะไรเกี่ยวกับเรื่องที่ฉันมีความสุขเรื่อง “อีธาน” และเรื่องอื่นๆให้แม่กับยายฟัง

แต่อย่างที่คุณก็คงเดาออกถ้าฉันทำได้เรื่องนี้ก็คงไม่น่าสนใจใช่ไหมล่ะแม่สังเกตเกือบจะในทันทีว่าฉันมีความสุขขนาดไหนและแม่ก็เริ่มถามฉันว่าทำไมและฉันดีใจมากเลยที่ตัดสินใจเล่าให้พวกเขาฟังฉันไม่ได้เล่าทุกอย่างแต่ก็แค่เล่าว่าฉันกับ “อีธาน” กลับมาคบกันอีกแม่กับยายค่อนข้างประหลาดใจแต่ก็ดีใจกับฉันด้วยแต่มันก็เริ่มขึ้นอีกอย่างเคยเขาเริ่มให้คำแนะนำกับฉันแล้วเริ่มตั้งคำถามเกี่ยวกับทุกอย่างถึงจุดหนึ่งยายก็บอกว่าฉันไม่ควรเล่าทุกอย่างให้ “อีธาน” ฟังโดยเฉพาะที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์อื่นๆของฉันในช่วงที่เราเลิกกันและฉันบอกว่าฉันก็ไม่ควรเล่าให้แม่และยายฟังด้วยเหมือนกันฉันไม่ได้อยากจะหยาบคายหรือกล่าวหายายแต่ฉันก็ไม่ได้ตระหนักว่าฉันพูดอะไรออกไปบ้างฉันเดาว่าในตอนนั้นฉันไม่ไหวกับการที่พวกเขามายุ่งวุ่นวายกับเรื่องของคนอื่นอีกต่อไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อไม่มีใครขอความเห็นฉันเห็นว่าคิ้วของยายเลิกขึ้นด้วยความประหลาดใจแต่ฉันก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวหายายไปอีกว่าเป็นคนทำลายความสัมพันธ์ของฉันจะทาน 3 ปีที่แล้วและฉันก็พูดถึงการแต่งงานที่ล้มเหลวของเอเลน่าด้วยแล้วก็ยังพูดว่ายายก็คงเข้าไปยุ่งกับชีวิตแต่งงานของแม่ด้วยเหมือนกันฉันรู้สึกโกรธมากตอนที่พูดเรื่องพวกนี้แต่เมื่อฉันพูดจบฉันก็เห็นน้ำตาของยายเอ่อขึ้นมา

มันทำให้ฉันตกใจมากแต่ฉันก็นึกขึ้นได้ว่าฉันไม่เคยเห็นยายร้องไห้มาก่อนและในตอนนั้นเองแม่ก็เดินเข้ามาในห้องครัวที่เราอยู่แน่นอนว่าแม่รีบเข้าไปปลอบใจยายและฉันก็รู้สึกผิดมากที่ทำให้ยายเสียใจแต่แม่รู้ว่าฉันพูดอะไรออกไปแล้วรู้ว่าฉันรู้สึกยังไงกับการเข้ามายุ่งและการช่วยเหลือของพวกเขาเราก็เริ่มทะเลาะกันอีกครั้งและครั้งนี้มันหนักยิ่งกว่าเดิมแต่ครั้งนี้ฉันไม่ใช่เป็นคนที่โกรธแต่เป็นแม่ต่างหาก สิ่งที่ฉันได้ยินจากแม่และยายคือฉันรำคาญเกินกว่าจะคุยและฟังความเห็นของพวกเขางั้นฉันก็ควรจะเก็บกระเป๋าและย้ายออกจากบ้านไปซึ่งฉันก็ทำในวันนั้นฉันย้ายไปอยู่กับ “เอเรน่า” ที่ยังอยู่ในอพาร์ทเม้นท์เดิมที่เคยอยู่เมื่อตอนที่เธอยังแต่งงานมันเป็นเวลา 2 3 สัปดาห์ตั้งแต่การทะเลาะกันครั้งนั้นและฉันก็ขอโทษแม่กับยายไปแล้วแต่ฉันรู้ว่าพวกเขายังโกรธฉันอยู่และเมื่อไหร่ก็ตามที่ฉันพยายามพูดเกี่ยวกับ “อีธาน” แล้วเรื่องที่ว่าอีกไม่นานเขาจะมาพวกเขาจะหยุดฉันและบอกว่าไม่มีใครอยากรู้เรื่องส่วนตัวของฉันโดยเน้นคำว่าส่วนตัวสุดๆ

นั่นคือเรื่องของฉันอย่าลืมกด ไลค์ และเล่าให้ฉันฟังใน คอมเม้น หน่อยว่าคุณกับครอบครัวสนิทกันมากแค่ไหนมันคงจะน่าสนใจถ้าฉันได้รู้ว่าฉันไม่ได้เป็นคนเดียวที่เจอเรื่องแบบนี้