แม่เลี้ยงเกลียดฉันจนฉันต้องย้ายออกจากบ้าน

สวัสดี ฉันคือ โมนิก้า แม่เลี้ยงเกลียดฉันมาก จนฉันต้องย้ายออกจากบ้าน มาเล่าย้อนไปตั้งแต่ตอนเริ่มต้นเลยดีกว่า

แม่ของฉันเสียชีวิตเมื่อฉันอายุ 3 ขวบ และนั้นก็ทำไห้พ่อเศร้าโศกเสียใจ เพราะพ่อรักแม่มากเค้าเป็นโสดอยู่นานหลายปี ไม่กล้าแม้จะออกเดทอีกหน แต่เมื่อฉันอายุ 14 ปี เค้าก็พบกับ “เทเล่อ” เธอมีความเหมือนแม่ฉันอยู่บ้าง แต่ตามที่ฉันได้ยินลักษณะนิสัยเธอ ไม่มีตรงไหนเหมือนแม่เลย พ่อถามว่าฉันจะโอเคกับเรื่องนี้ไหม? แน่นอนว่าฉันตอบว่าได้  เพราะฉันอยากไห้พ่อมีความสุข ไม่นานพวกเค้าก็แต่งงานกัน และ “เทเล่อ” ย้ายมาอยู่กับเรา พร้อม “เจมส์” ลูกชายวัย 12 ปี ในเวลานั้นของเธอ ตอนแรกทุกอย่างเป็นไปด้วยดี พ่อฉันและ “เทเล่อ” รักกันมากและ “เจมส์” ก็เป็นคนสบายๆ ฉันไม่เคยเห็นพ่อมีความสุขขนาดนี้มาหลายปีแล้ว แต่ไม่นาน.. ฉันก็เริ่มสังเกตเห็นเวลาที่ “เทเล่อ” ควบคุมบงการเค้า เธอมักทำไห้พ่อต้องปรับตัวเข้ากับวิถีชีวิตของเธอเอง และถ้าเธอทำอะไรผิด ทุกอย่างจะกลายเป็นพ่อของฉันต่างหากที่เป็นฝ่ายผิด

ฉันใช้ชีวิตไม่เหมือนเธอเลย และ “เทเล่อ” ก็ไม่ขอบทัศนคติของฉัน และเริ่มปฏิบัติต่อฉันไม่ดี เธอมักโทษฉันเวลามีอะไรเกิดขึ้นแม้กระทั่งว่า “เจมส์” ทำอะไรนั่นก็เป็นความผิดของฉัน เช่นเธอเคยโกรธเพราะฉันไม่ได้ล้างจาน แม้ว่านั่นจะเป็นจานที่ “เจมส์” กินไว้ มีแต่ฉันที่ต้องมานั่งถูก“เทเล่อ”เทศนา และนั่นคือเรื่องที่เบาที่สุดแล้วที่เธอพูดหรือทำ ตอนแรกพ่อยังพยายามปกป้องฉัน แต่เธอก็ยังทำไห้เค้าคิดว่าเธอถูก และฉันยังเป็นเด็กที่ถูกตามใจจนเคยตัว เธอบอกว่า..ฉันขโมยเงินในบ้านซึ่งไม่ใช่เรื่องจริง  และฉันก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอเอาความคิดนี้มาจากไหนอะ ถึงตอนนั้นครอบครัวเราก็ตั้งแง่กับฉัน “เทเล่อ”  ยังทำแบบเดิมเหมือนที่เคยทำ และถ้าฉันพยายามปกป้องตัวเอง พ่อก็จะพูดว่าอย่าพูดกับแม่ของลูกแบบนั้น ส่วนฉันหลอแน่นอนว่าคำตอบก็คือเธอไม่ใช่แม่หนูและก็ไม่มีวันใช่ ซึ่งนั้นทำไห้พ่อฉันโมโห และ“เจมส์”ที่ฟังทั้งหมดที่อยู่ก็เริ่มมองว่าฉันเป็นคนร้ายด้วยเหมือนกัน “เทเล่อ”  ทำไห้เค้ามีอคติกับฉันด้วย.. ทำไม“เทเล่อ”ทำแบบนั้น  ฉันเดาว่าเธอไม่ชอบการที่พ่อไห้ความสนใจฉันอย่างมาก ซึ่งก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้เพราะฉันเป็นลูกสาวเค้านิ ไห้ตายเถอะ!!

ฉันพยายามบอกพ่อว่า“เทเล่อ”  ทำไห้ชีวิตของเรากลายเป็นอะไรไปแล้ว.. แต่เค้าไม่ฟัง ดังนั้นฉันจึงไปหาปู่กับย่าอธิบายไห้พวกเค้าฟังและก็ปรึกษาพวกเค้าว่า ฉันสามารถจะย้ายไปอยู่กับพวกเค้าได้หรือไม่ ปู่กับย่าตอบรับและพวกเค้าก็ไม่ชอบ“เทเล่อ”เช่นกัน ฉันย้ายออกมาทั่งฉันและ“เทเล่อ”  ต่างมีความสุขการอยู่กับปู่ย่าก็มีความยากลำบากในแบบของตัวเองแต่มันไม่ใช่แบบเดียวกับตอนที่อยู่กับ“เทเล่อ”  ทีแรกพ่อฉันโทรหาทุกวันและก็มาหาทุกสัปดาห์ แต่แล้วเค้าก็โทรแล้วก็มาเยี่ยมน้อยลงเรื่อย ๆ บางที่คงเป็นเพราะ“เทเล่อ” คร่ำครวญว่าเค้าไม่ได้รักเธออย่างนั้นอย่างนี้ พ่อฉันหลงอุบายเธอเต็มๆ แต่นั้นก็เป็นการตัดสินใจของเค้าเอง และฉันก็ยังรักพ่อเพียงแต่ว่าฉันแค่ไม่อาจมองข้ามสิ่งที่พ่อปฏิบัติกับฉันได้ หลังผ่านไป 1 ปี ฉันก็ไม่รู้สึกว่าฉันเป็นส่วนหนึงในครอบครัวอีกต่อไป และได้พบพ่อ 2 ครั้งต่อเดือนสิ่งที่เลวร้ายที่สุดคือ เค้าอาจหายไป 2 เดือน โดยไม่มาเจอฉันเลย วันนึงเค้าโทรมาแล้วก็บอกว่าลูกรักได้โปรดกลับมาบ้านเถอะนะ พ่อคุยกับ“เทเล่อ”แล้ว แล้วเธอก็ตกลง “จริงหลอ!?”  “เทเล่อ” นี้นะตกลง ฉันตอบพ่อไปอย่างหยาบคายว่า “ถ้าเธอยังอยู่หนูจะไม่มีวันไปเหยียบที่นั่นอีก!!” ฉันคาดหวังไห้พ่อโทรมาขอโทษพยายามแก้ไขเรื่องนั้น..แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นฉันเดาว่าเค้าคงกลัวที่จะต้องอยู่ตามลำพังอีกครั้ง และฉันก็ไม่ได้คิดอะไรกับการที่พ่อจะมีผู้หญิงใหม่ แต่แค่ไม่โอเคกับวิธีที่เธอปฏิบัติต่อฉัน ใครช่วยได้เลยแม้กระทั่งปู่ย่ายังพยายามพูดกับพ่อเรื่องนี้ ดังนั้นฉันก็เลยล้มเลิกความหวังไปโดยสิ้นเชิงนับแต่นั้นผ่านมาไป 2 ปีพ่อยังอยู่กับเธอ และเค้าก็กลับมาโศกเศร้าอีกครั้ง ตอนนั้นฉันรู้ซึกเหมือนปู่ย่าเป็นพ่อแม่ และยังมีเรื่องมากมายเข้ามาในชีวิต แฟนคนแรก โรงเรียนและเรื่องต่างๆ ฉันเลยไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้อีก

วันนึงฉันต้องประหลาดใจที่“เจมส์”ส่งข้อความมาหาฉันใน “Facebook” เค้าบอกว่า เค้าเสียใจในสิ่งที่ทำกับฉัน แล้วตอนนั้นเค้าก็ไม่เข้าใจนัก แต่เค้าอยากไห้เราเป็นเพื่อนกันหรืออย่างน้อยที่สุด ก็ไม่ใช่ศัตรู ฉันถามว่า “อะไรทำไห้เค้าคิดแบบนี้” และเค้าบอกทุกเรื่องที่เกี่ยวกับแม่ของเค้า “เทเล่อ” และความเหลวไหลของเธอที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ  หลังจากนั้น ฉันไปพบ“เจมส์” แล้วก็พูดตรงๆว่า ฉันค่อนข้างภาคภูมิใจเลยทีเดียว เพราะเค้าดูเป็นคนฉลาดและก็นิสัยดี เค้าบอกว่าพ่อของฉันดีต่อเค้ายิ่งกว่าที่พ่อแท้ๆเคยทำ และ“เทเล่อ” ก็โมโหทุกครั้งที่พ่อเข้าข้างเค้า เค้าบอกว่าเค้าเห็นอยู่ว่าพ่อกำลังพยายามแล้ววันหนึงสุดท้ายอาจจะแยกทางกับเธอ “เจมส์” อยากไห้เราเป็นเพื่อนกัน หรือกระทั่งพี่น้อง และก็ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และถ้าพ่อกับ“เทเล่อ”แยกทางกันแล้ว เค้ายังอยากไห้เราติดต่อกันอยู่

ฉันไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต และฉันยังคงเจ็บปวดกับการสุญเสียพ่อของฉัน แต่ อย่างน้อยที่สุดฉันก็ยังพบสมาชิกครอบครัวคนใหม่ที่เป็นคนดี ฉันคิดถึงพ่อจริงๆ ก่อนมี“เทเล่อ”เค้าเป็นพ่อที่ยอดเยี่ยมที่สุดเท่าที่ใครคนหนึงปรารถนาจะมีได้ ฉันหวังว่าวันหนึงเค้าจะตระหนัก ถึงความผิดพลาด แล้วเราจะกลับมาเป็นครอบครัวเดียวกันอีกครั้ง สำหรับตอนนี้ ฉันจึงทำได้แค่รอ

“คุณเคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบเดียวกันนี้ไหม?” แบ่งปันเรื่องราวของคุณในช่องคอมเมนต์ และอย่าลืมแชร์วีดีโอนนี้กับเพื่อนๆของคุณนะ