หลังจากที่ผมรู้ว่าพ่อนอกใจ เขาจึงขอให้ผมเก็บเป็นความลับ
สวัสดีทุกคนเคยอยากลืมเหตุการณ์บางอย่างในชีวิตของคุณบ้างไหมผมเคยทำได้โดยไม่ได้ตั้งใจนะแต่ปัจจุบันนี้ผมจำได้ทุกเรื่องที่ลำลายครอบครัวของผมเลย ผมชื่อ “บูธ” อายุ 16 ปีผมมีพ่อแม่และน้องสาวตัวน้อยก็ผมจะเป็นส่วนนี้ได้ที่พูดแบบนี้ไปเพราะผมสูญเสียความจำระยะสั้นเนื่องจากการบาดเจ็บที่ศีรษะและสัปดาห์สุดท้ายของชีวิตผมหายไปจากความทรงจำจนหมดเกลี้ยงเหมือนผมหลับหรือสลบไปแล้วไม่แม้แต่จะจำความเจ็บปวดได้เลยความทรงจำเหล่านี้เหมือนอยู่ด้านหลังกำแพงที่ผมไม่สามารถทลายเข้าไปได้สิ่งแรกที่ผมเห็นหลังจากได้รับความบาดเจ็บคือห้องในโรงพยาบาลและพ่อของผมที่นอนอยู่บนเตียงข้างๆ
มือของเขาใส่เฝือกแล้วถูกห้อยอยู่กับเครื่องมือแปลกๆพ่อบอกผมว่านี่เป็นอุบัติเหตุโง่ๆที่เกิดขึ้นตอนที่เรากำลังลงบันไดผมลื่นและเผลอดึงเรื่องแจ็คเก็ตของพ่อโดยไม่ได้ตั้งใจทำให้เราตกบันไดลงมาด้วยกันพวกเรากลิ้งตกลงมาเป็นความสูงราว 1.8 เมตรโดยที่ข้อมือหักหัวของผมได้รับการกระแทกนั้นจึงทำให้เรามาอยู่ที่โรงพยาบาลกันกระบวนการฟื้นฟูนั้นใช้เวลาผมพยายามจำทุกอย่างที่เกิดขึ้นแต่ก็ทำไม่ได้ซึ่งมันทำให้ผมหงุดหงิดมากอีกทั้งพ่อยังกวนใจผมด้วยคำถามว่าจำอะไรได้บ้างหรือยังดูเหมือนพ่อจะกังวลเรื่องนี้มากกว่าผมซะอีก บ่ายวันหนึ่งผมคิดว่าผมเจอกุญแจที่จะช่วยให้จำทุกอย่างได้ผู้หญิงแปลกหน้าคนหนึ่งมาหาเรา กล่าวทักทายและนั่งลงข้างๆพ่อผมพวกเขาคุยกันเงียบๆประมาณครึ่งชั่วโมงจากนั้นเธอก็ร่ำลาแล้วกลับไปแต่ประเด็นไม่ได้อยู่ที่ว่าเธอมาทำไมเธอเป็นใครต่างหากผมค่อนข้างมั่นใจว่าเคยเห็นเธอมาก่อนบอกไว้เลยนะแล้วผมจะจำรายละเอียดไม่ได้ว่าเธอเป็นใครแต่ผมรู้สึกได้ว่าเราเคยเจอกันมาก่อน
ผมไม่รอช้าที่จะถามพอแล้วเขาก็ตอบกลับมาว่าเธอเป็นเพียงเพื่อนร่วมงานเนื่องจากคนที่ทำงานอยากรู้และกังวนเกี่ยวกับอาการของพ่อจึงส่งเธอมาเยี่ยมมันฟังดูแปลกมากเพราะผมไม่เคยได้ยินอยู่กับเพื่อนร่วมงานของพ่อมาก่อนแต่ผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนใครสักคนมันติดอยู่ในหัวผมเนี่ยไม่นานผมก็ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วถึงแม้ร่างกายจะฟื้นฟูได้แล้วผมก็ยังจำเรื่องราวสัปดาห์ก่อนที่จะเกิดอุบัติเหตุไม่ได้อยู่ดีผมหงุดหงิดมากเอาแต่คิดว่าผมรู้จักผู้หญิงคนนั้นได้อย่างไรดังนั้นผมเลยตัดสินใจไปที่ทำงานของพ่อเพื่อไปหาเธอคนนั้นและคุยกับเธอคงคิดว่าถ้าเธอบอกได้ว่าเราคบกันได้ยังไงผมน่าจะไปติดต่อเรื่องราวในวันที่เกิดเหตุการณ์โชคร้ายนั้นได้ผมไปที่ทำงานพ่อซึ่งเป็นช่วงพักพอดีซึ่งยามบอกว่าพนักงานทักจะออกไปทานข้าวเที่ยงไปข้างนอกเป็นประจำ
ผมตัดสินใจรอใกล้ๆทางเข้าจะคอยมองหาพ่อของผมจากผู้คนที่กำลังเดินออกมาในที่สุดผมก็เจอพ่อและเขาไม่ได้มาคนเดียวเขามาพร้อมกับผู้หญิงคนนั้นผมอยากที่จะตามทั้งคู่ไปแต่ทันใดนั้นพ่อผมก็จูบเธอแล้วเธอก็จากไป การจูบนี้ไม่ใช่การจูบที่แก้มแล้วบอกบ๊ายบายแล้วเจอกันนะแต่มันเป็นจุดที่บอกว่าผมรักคุณ งี้พ่อผมก็นอกใจแม่น่ะสิสมองผมเหมือนจะระเบิดความคิดต่างๆพรั่งพรูเข้ามาและกำแพงหินในใจผมก็พังทลายผมจำเหตุการณ์ทุกอย่างที่ทำให้ผมต้องไปโรงพยาบาลได้แล้วเรื่องราวเริ่มต้นขึ้นตอนที่ผมกับพ่อไปซุปเปอร์มาร์เก็ตกันผมนั่งรอพ่ออยู่ในรถแล้วก็ได้ยินเสียงสั่นของมือถือซึ่งอยู่ที่ไหนสักแห่งในรถผมเจอมันอยู่ใต้เบาะนั่งแล้วปรากฏภาพของผู้หญิงผมสีบรอนเธอมีชื่อว่า “เอมิลี่” เธอนี่เองดีสินะที่ผมได้เห็นเธอครั้งแรกแต่ตอนนั้นผมไม่รู้ว่านี่เป็นมือถือของใครจึงทำการปลดล็อคหน้าจอและเห็นข้อความที่ยังไม่ได้อ่านมากมายข้อความทั้งหมดมาจาก “เอมิลี่”
ผมเปิดข้อความเข้าไปอ่านข้อความถูกส่งไปมาโต้ตอบกันโดยที่เต็มไปด้วยอิโมจิน่ารักๆข้อความบอกรักแต่รูปถ่ายของเธอกับพ่อผมที่กำลังจูบกันผมจึงได้รู้ว่าพ่อนอกใจแม่เมื่อพ่อกลับมาที่รถผมต้องการให้พ่ออธิบายทุกอย่างซึ่งเขาก็ทำตัวเลิกลั๊กเหมือนกับวัยรุ่นที่ถูกจับได้ว่าขโมยของในร้านค้าเขาทั้งกลัวและกังวลจากนั้นจึงขอให้ผมไม่บอกเรื่องนี้กับใครแต่ผมไม่ตกลงที่จะช่วยปกปิดการนอกนอกใจนี้เขาจึงเริ่มขอร้องผมแทนและถือซะว่าเป็นการทำเพื่อครอบครัวพ่อ ถ้าแม่รู้เรื่องนี้ฉันจะต้องหย่าและน้องสาวของผมที่เพิ่งจะมีอายุได้แค่ 1 ปีก็จะโตขึ้นมาโดยไม่มีพ่อเขาบอกว่าเขาเสียใจที่ทำแบบนี้แล้วจะตัดความสัมพันธ์กับเธอในวันนั้นเลยฉะนั้นถ้าผมเงียบจะช่วยครอบครัวไว้ได้ผมเชื่อพ่อเพราะคิดว่านี่เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับพวกเราทุกคนส่วนแม่ผมก็จะได้ไม่ต้องทุกข์ทรมานใจด้วย
แต่อยู่มาวันหนึ่งผมก็เปลี่ยนใจผมขอให้พ่อไปส่งที่สนามกีฬาเพื่อดูฟุตบอลเขาตกลงอย่างยินดีผมอยากจะบอกว่าตั้งแต่วันที่รู้ความจริงพ่อก็ทำดีกับผมสุดๆ เสมอมาเราตกลงกันว่าพ่อจะมารับหลังจากนี้ 2 ชั่วโมงฉะนั้นเมื่อการแข่งจบลงผมจะไปยืนรอพ่อที่ลานจอดรถแต่เขาก็ไม่มาสักทีผมรออีก 10 นาทีหรือบางทีอาจจะ 20 นาทีแต่เขาก็ไม่รับโทรศัพท์ผมได้ที่สุดเมื่อเขามาถึงเขาก็ขอโทษแล้วอ้างว่าเป็นเพราะรถติดจึงมาช้าแต่ผมรู้ว่านี่เป็นการโกหกบนรถมีกลิ่นน้ำหอมของผู้หญิงและปกเสื้อของพ่อก็มีรอยลิปสติกเปื้อนอยู่เห็นได้ชัดเลยว่าพ่อไม่ได้ทำอย่างที่เคยสัญญานี่ยังคงนอกใจเรื่อยๆผมเกลียดที่จะอยู่ในรถคันเดียวกับพ่อจึงลงรถไปด้วยบอกเขาว่าจะบอกทุกเรื่องให้แม่ฟังแล้วพ่อจะต้องเตรียมคำตอบสำหรับทุกเรื่องที่เขาเป็นคนก่อขึ้นมา
ในระหว่างที่เขาเดินตามผมบนถนนเขาขอให้ผมเก็บความลับไว้อีกครั้งแต่ผมต้องการให้เขาได้รับโทษของการไม่ซื่อสัตย์เมื่อไปถึงทางลงสถานีรถไฟใต้ดินเขาคว้ามือผมเพื่อหยุดผมเอาไว้เขารู้ว่านี่เป็นโอกาสสุดท้ายในการโน้มน้าวไม่ให้ผมทำแบบนี้เขาอ้อนวอนให้ผมเก็บความลับแต่ผมโกรธมากในตอนนั้นผมต้องการไปให้พ้นๆ ซึ่งพลักเค้าในขณะที่พ่อกำลังตกจากบันไดเข้าคว้าแจ็คเก็ตของผมไว้อย่างไม่ได้ตั้งใจเราทั้งคู่จึงตกบันไดนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆแล้วคุณก็รู้แล้วว่าเหตุการณ์ต่อไปเป็นยังไง และที่ทำให้ผมมายืนอยู่ที่หน้าที่ทำงานของพ่อและเห็นภาพที่ไม่อยากเห็นที่ครั้งผมไม่แม้แต่จะทักทายเขาผมแค่อยากกลับบ้านแล้วบอกแม่ทุกอย่าง
ใช่แล้วตอนนี้ครอบครัวแตกหักแล้วผมไม่อยากคิดเลยว่าแม่จะเสียใจแค่ไหนก็เธอสมควรที่จะได้รู้ความจริงพ่อของผมแสดงให้เห็นถึงมนุษย์คนหนึ่งที่ไร้คุณภาพไม่ซื่อสัตย์โกหกหักหลังและงี่เง่าที่สุดเขามีครอบครัวที่ดีผมให้โอกาสเขาแก้ตัวแต่เขาก็มีโอกาสอีกครั้งตอนที่ผมเสียความทรงจำแต่เขากลับไม่ตัดขาดความสัมพันธ์และปฏิบัติตัวเป็นสามีที่ดีผมได้หมดปีที่ดีในครั้งนี้การซื่อสัตย์เป็นอะไรที่มีค่าและสิ่งดีๆจะไม่เกิดขึ้นหรอกถ้าเอาแต่โกหกคนในครอบครัวของคุณ
ผมน่าจะบอกความจริงตั้งแต่แรกคุณคิดว่าผมทำถูกไหมที่เก็บความลับของพ่อไว้หรือควรจะบอกทุกอย่างกับแม่ให้เร็วที่สุดบอกผมในช่องคอมเม้นหน่อยสิแล้วอย่าลืมแชร์วีดีโอนี้ให้เพื่อนๆด้วยนะ
