ฉันพบว่าพ่อมีลูกสาวอีกคน เธอขโมยเงินทั้งหมดของเราไป!

ไงทุกคน ชื่อของฉันคือ “เมแก้น’ ฉันอายุ 13 ปีพ่อของฉันเคยพูดเสมอเพื่อนในยามยากคือเพื่อนแท้แต่เขาแทบไม่รู้เลยว่าวันนึงเพื่อนของเขาจะทำอะไรกับเขา ให้ฉันเล่าให้ฟังนะว่าทั้งหมดนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง

ครอบครัวตัวของเราปรกติธรรมดาสุดๆ มีแค่แม่ฉัน พ่อและฉัน พ่อของฉันทำธุรกิจส่วนตัวซึ่งถือว่าประสบความสำเร็จอย่างมากเขาทำงานกับหุ้นส่วนที่ชื่อ “แดเนียล” ซึ่งเป็นเพื่อนรักของพ่อ “แดเนียล” แทบเรียกได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวและมีส่วนร่วมในกิจกรรมและวันหยุดในครอบครัวของเราเสมอเพราะเชื่อใจเขามากแต่คริสต์มาสอีฟที่ผ่านมาก็เปลี่ยนชีวิตของพวกเราไปโดยสิ้นเชิง 

เราจัดปาร์ตี้ครั้งใหญ่ที่รวมญาติและเพื่อนทั้งหมดและเราก็สนุกกันมาก ชีวิตของพ่อฉันเต็มไปด้วยงานปาร์ตี้ตลอด แต่วันนั้นเขาอารมณ์ไม่ดีนิดหน่อยหลังจากที่ทุกคนกลับฉันก็เห็นพ่อและ “แดนเนียล” ออกไปที่ระเบียงด้วยกันฉันกำลังทำความสะอาดโต๊ะและได้ยินบทสนทนาของพวกเขาโดยบังเอิญ ฉันไม่ค่อยเข้าใจมากนักแต่ฉันได้ยินพ่อพูดว่า “วันนี้เหมือนวันที่ฉันทิ้งเธอไปไม่มีผิด” และฉันเดาว่า “แดเนียล” เข้าใจดีว่าเธอคือใครเพราะเขาพูดว่า “บางทีนี่คงได้เวลาโทรหาเธอและเรียนรู้ความเป็นจริงแล้วก็ได้” ซึ่งฉันเพราะฉันก็ตอบว่า “ไม่มีทาง” 

ฉันตื่นตัวขึ้นมาทันทีหรือว่าพ่อของฉันจะมีผู้หญิงคนอื่นฉันต้องค้นหาความจริงให้ได้เช้าวันต่อมาฉันเจอ “แดเนียล” ที่หน้าประตูเข้ามารับพ่อฉันและพาเขาไปที่ออฟฟิศฉันจับมือเขาไว้ถ้าเขามาที่ห้องของฉันจากนั้นบอกให้เขาอธิบายมาและ “แดเนียล” ก็ใช้เวลาไม่นานเลยในการเล่าเรื่องราวทั้งหมด เขาบอกฉันว่าหลายปีก่อนพ่อของฉันเคยแต่งงานกับผู้หญิงอีกคนแต่ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ดีนัก 

ครั้งนึงพวกเขาทะเลาะกันหนักมากแล้วพ่อของฉันก็ทิ้งเธอโดยไม่เคยหวนกลับไปแต่ข้อเท็จจริงก็คือภรรยาของเขาตั้งครรภ์แล้วเขาก็ไม่เคยรู้มาก่อนว่าเธอได้ให้กำเนิดทารกหรือไม่ ซึ่งคำถามนี้ทรมานพ่อมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฉันแค่ฟังเรื่องทั้งหมดในสภาพอ้าปากค้าง กลั้นหายใจ และในที่สุดก็ถามไปว่าแล้วตกลงมีเด็กจริงๆ ไหม แต่ “แดเนียล” หยุดไปชั่วขณะและหลังจากนั้นก็พูดว่า “ใช่ มี” กลายเป็นว่าเขายังรู้จักภรรยาเก่าของพ่อและโทรหาเธอในคืนเดียวกันนั้นหลังจากที่พวกเขาคุยกันที่ระเบียง 

พ่อของฉันมีลูกสาวชื่อของเธอคือ “ซิลเวีย” และเธอกำลังจะอายุครบ 19 ปีคุณอาจจะประหลาดใจแต่ฉันตื่นเต้นที่ได้ยินเรื่องราวเหล่านี้มาก ฉันทำได้แค่นึกภาพว่าพ่อของฉันจะมีความสุขแค่ไหน และสำหรับฉันการมีพี่สาวเป็นความฝันของฉันมาตลอด ตอนนี้เราก็แค่ต้องบอกข่าวนี้กับพ่อและนอกจากนี้ “ซิลเวีย” ยังรอที่จะได้พบพ่อของเธอด้วย ฉันคิดว่าเขาคงแทบเป็นลม ตอนที่ได้ยินเรื่องทั้งหมดฉันคิดว่าเขาคงรู้สึกอะไรหลายๆ อย่าง และฉันโน้มน้าวเขาให้เชื่อว่าทุกอย่างต้องออกมาไร้ที่ติวันนั้นเองเราโทรศัพท์ไปฉันได้ยินน้ำเสียงที่อ่อนหวานที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้ยินมาตอบว่า “สวัสดีจ๊ะน้องสาวเป็นยังไงบ้าง” 

ไม่กี่วันต่อมา “ซิลเวีย” ก็มาทานอาหารค่ำที่บ้านของเราเธอสวยมาก และเหมือนกับพ่อฉันมากเธอเป็นมิตรและน่ารักและยังเข้ากับเขาได้ดีด้วยเรากลายเป็นเพื่อนกันในทันทีไม่อาจหยุดคุยกันได้เลย “ซิลเวีย” เป็นพี่สาวที่ดีที่สุดเท่าที่ฉันจะนึกฝันถึงเธอยังมาหาเราทุกวันหยุดสุดสัปดาห์แล้วเธอก็อยู่กันเป็นครอบครัวได้ดีเราทั้งหมดเลยครั้งหนึ่งเพราะเคยถามเธอว่าแม่ของเธอคิดยังไงกับเรื่องทั้งหมดนี้ “ซิลเวีย” ตอบว่าแม่ของเธอเป็นคนเข้าใจอะไรยากเธอโอเคกับสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ก็บอกว่าไม่อยากคุยหรือแม้แต่เห็นหน้าของพ่อฉันอีกแล้วบอกตามตรงว่าพ่อของฉันก็ไม่ได้รู้สึกผิดหวังอะไรหรอก

ผ่านไปซักพัก “ซิลเวีย” กลายเป็นส่วนหนึ่งที่กลมกลืนกับครอบครัวของเราวันหนึ่งเราจึงตัดสินใจไปปิกนิกกันที่สวนสาธารณะแบบครอบครัวพ่อและพี่สาวไปรับฉันที่โรงเรียนและแม่จะตามมาทีหลังเพราะที่ทำงานแม่งานเยอะมากฉันรอแล้วรอเล่าแต่ก็ไม่มีใครมารับฉัน ฉันโทรหาพ่อและ “ซิลเวีย”  แต่ก็ไม่มีใครรับสายฉันเลยเริ่มกังวลขึ้นมาแล้วโทรหาแม่ก็โทรหาพวกเขาไม่ติดเช่นกันดังนั้นจึงมารับฉันที่โรงเรียนแล้วเราก็รีบตรงไปที่บ้านเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นฉันโทรหา “แดเนียล” ด้วยเหมือนกันแต่เพราะอะไรสักอย่างเขาก็ไม่รับโทรศัพท์ด้วยเมื่อเรากลับถึงบ้านเราเห็นรถของพ่อจอดอยู่ที่นั่นซึ่งนั่นแปลว่าเขายังอยู่บ้าน

ฉันรีบเปิดประตูอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะเห็นพ่อนอนอยู่บนพื้นฉันพุ่งไปหาเขาแล้วแม่ก็เรียกรถพยาบาลแต่เขาตื่นก่อนที่รถจะมาถึงเขาบอกว่าแค่กำลังดื่มชากับ “ซิลเวีย”  และ “แดเนียล” จากนั้นก็รู้สึกไม่ดีอย่างฉับพลันและหลังจากนั้นก็จำอะไรไม่ได้เลยแต่ทั้งคู่ไม่ได้อยู่ในบ้าน “ซิลเวีย” หายไปแล้วไม่ว่าเราจะพยายามติดต่อเธอหรือ “แดเนียล” เท่าไหร่พวกเขาก็ไม่รับสายเกิดอะไรขึ้น ทำไมพวกเขาถึงหายตัวไป

ทันใดนั้นอยู่ๆ พ่อก็เริ่มตรวจดูในกระเป๋าและเขาก็กระเด้งลุกขึ้นวิ่งตรงไปที่ห้องทำงานประตูห้องเปิดกว้างเช่นเดียวกับตู้นิรภัยและลิ้นชักทั้งหมดเงินทั้งหมดของพ่อหายไปสิ่งเดียวที่อยู่ในลิ้นชักคือจดหมายที่พับไว้พอหยิบขึ้นมาด้วยมืออันสั่นเทาแล้วเริ่มอ่านเขาหน้าซีดเผือกในนั้นเขียนว่า “ฉันอยากให้นายรู้ว่าเป็นฝีมือฉันเองฉันอยากให้นายรู้สึกเจ็บปวดแบบเดียวกับตอนที่ฉันรู้สึกเมื่อนายแต่งงานกับผู้หญิงที่ฉันหลงรักฉันจะไม่ยอมเป็นที่สองอีกต่อไปแล้ว ปล. นายชอบยานอนหลับนั่นหรือเปล่าเพื่อนนาย “แดเนียล” ” 

พ่อของฉันที่ยืนตัวแข็งทื่ออยู่ตรงนั้นในตอนที่โทรศัพท์ดังขึ้นคนที่โทรมาคือผู้จัดการธนาคารเขาบอกว่าบัญชีธนาคารทั้งหมดของบริษัทพ่อถูกปิดไปแล้วถามว่าบริษัทมีปัญหาอะไรหรือเปล่า “แดเนียล” ไม่มีกุญแจเข้าถึงตู้เซฟพวกนั้นพ่อเก็บไว้ที่บ้านซ่อนไว้แล้วเขาทำแบบนั้นได้ยังไงหลังจากนั้นไม่นานเมื่อพ่อของฉันเริ่มรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเขาก็สารภาพว่า “แดเนียล” เคยตกหลุมรักภรรยาเก่าของเขาหัวปักหัวปำนั่นก็คือแม่ของ “ซิลเวีย” มากเสียจนเขาไม่แต่งงานกับใครอีกเลยหลังจากนั้นแต่เรื่องพวกนั้นเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อนพ่อคิดว่าพวกเขาเข้าใจกันดีแล้วแต่ทิ้งอดีตไว้ข้างหลังแต่ตอนนี้ “ซิลเวีย” ไปไหนแล้วล่ะ “แดเนียล” ลักพาตัวเธอไปเพื่อแก้แค้นหรือเปล่าเราต้องทำอะไรสักอย่างและแน่นอนต้องบอกแม่ของเธอด้วยว่าลูกสาวของเธอตกอยู่ในอันตรายแต่พ่อกำลังสับสนงงงวยแต่ทำอะไรไม่ได้เลยดังนั้นฉันเลยขอเบอร์ภรรยาเก่าจากเขา

พ่อให้สมุดเบอร์โทรกับฉันแบบลังเลและฉันก็พบเบอร์โทรในนั้นเราได้แต่หวังว่าจะยังทำอะไรได้ฉันกดหมายเลขจะโทรไปพ่อฟังเสียงของเธอพยักหน้าและคืนสายให้ฉันเป็นเธอไม่ผิดฉันร้องห่มร้องไห้บอกทุกสิ่งที่เกิดขึ้นบอกว่าไม่ต้องกังวลและสัญญาว่าเราจะทำทุกอย่างเพื่อตามหา “ซิลเวีย” และจากนั้นเธอสับสนอย่างหนักจากนั้นเธอบอกว่า “ที่จริงแล้วฉันไม่รู้จริงๆว่าใครคือ “ซิลเวีย”  นะจ๊ะที่รัก”

และนั่นก็ทำให้ฉันแทบหยุดหายใจฉันถามถึงเรื่องเด็กทารกที่เธอน่าจะให้กำเนิดเมื่อหลายปีก่อนเธอบอกว่าเธอแท้งไปแล้วหัวใจฉันดิ่งวูป “ซิลเวีย”  ไม่ใช่พี่สาวฉันหรือลูกสาวของพ่อแต่เธอเป็นใครสักคนที่ช่วย “แดเนียล” ขโมยกุญแจเซฟพ่อเธอคงแอบดูพ่อตอนที่อยู่ในบ้านเราจากนั้นก็ส่งข้อมูลทั้งหมดให้ “แดเนียล” “ซิลเวีย” ลูกสาวตัวปลอมของพ่อและ “แดเนียล” ไม่เคยปรากฏตัวอีกเลยไม่เคยเลยและตำรวจก็ไม่อาจหาตัวพวกเขาได้เช่นกันพวกเขาอาจจะอยู่ที่ไหนสักแห่งด้วยชื่ออื่นและใช้เงินของพ่อยังมีความสุขคงไม่ต้องพูดถึงว่าหัวใจของพ่อฉันแตกสลายโดยสมบูรณ์และเช่นเดียวกับฉันเราทั้งคู่ต้องการเวลาอีกมากก่อนที่จะสามารถเชื่อใจใครสักคนแต่เชื่อในรักแท้หรือมิตรภาพได้อีกครั้ง

ฉันหวังว่าคุณจะไม่ต้องเจอหรือแม้แต่เผชิญหน้ากับสถานการณ์แบบนี้ในชีวิตแต่ฉันก็อยากรู้จริงๆว่าพวกคุณคิดยังไงเพื่อนรักหรือเพื่อนสนิทของคุณเคยทรยศคุณบ้างไหมคุณจัดการกับเรื่องนี้ยังไงเขียนลงในช่องคอมเม้นต์ได้เลยนะถ้าอยากเล่า