แม่สอนให้ฉันบงการผู้ชายเพื่อเงินทอง

ไงฉันชื่อ “ซาแมนธา” หลายปีมานี้แม่สอนชั้นให้เกลียดผู้ชายทุกคนและแค่ใช้ประโยชน์จากพวกเขาแล้วฉันก็ทำตามจนกระทั่งไม่นานมานี้ทุกๆ สิ่งเปลี่ยนไปไม่ใช่แค่สำหรับฉันแต่กับแม่ด้วย คืองี้นะแม่ฉันเป็นผู้หญิงที่ดูดีและสวยสุดๆ แต่เพราะอะไรสักอย่างเธออับโชคเรื่องผู้ชายสุดๆ

พวกเขามักโกหกและหลอกใช้แม่แม้กระทั่งพ่อฉันก็ทิ้งแม่ไปทันทีที่ได้ยินว่าแม่ท้องสิ่งนี้ทำให้แม่โกรธพวกผู้ชายมากแม่ยังดูแลตัวเองสม่ำเสมอแต่งหน้าแต่งตัวและยังสวยพริ้งแม่ทำเรื่องพวกนี้เพื่อกลับไปคบกับผู้ชายแม่จะไปเดทกับพวกเขาที่ร้านหรูราคาแพงหูฉี่และให้พวกเขาจ่ายทุกอย่างจากนั้นไม่นานก็ทิ้งพวกเขาไป

แม่เริ่มสอนให้ฉันทำแบบเดียวกันและฉันรู้สึกละอายใจที่จะยอมรับว่าฉันก็ทำอย่างที่แม่ชี้นำอย่างเช่น ฉันทำเหมือนชอบผู้ชายคนนึงเขาก็พาฉันไปดูหนังและจ่ายเงินในร้านอาหารให้ครั้งหนึ่งฉันเคยบอกว่าฉันอยากได้ชุดกระโปรงสวยๆ ราคาแพงตัวนึงเป็นของขวัญวันเกิดเขาใช้เงินเกือบทั้งหมดซื้อให้ฉันไม่นานหลังจากนั้นฉันบอกว่าเลิกกันเถอะเราบล็อกเขาทุกช่องทางติดต่อฉันทำให้ผู้ชายอีกคนร้องเพลงให้ฉันฟังต่อหน้าทุกคนจากนั้นก็ทำให้เขาขายหน้า

พูดไปแล้วฉันก็ทำอะไรหลายอย่างมากและแม่ก็สนับสนุนฉันเสมอถึงอย่างนั้นฉันรู้ว่ามันผิดในตอนที่ฉันพบกับ “ทีโมที” ฉันตั้งใจจะทำแบบเดียวกันแต่เขากลับแตกต่างจากคนอื่นเรานัดไปเจอกันที่ร้านกาแฟพอพบกันเขาบอกว่าไปหอศิลป์แทนกันดีกว่าฉันสนใจขึ้นมาเพราะไม่มีใครเคยชวนฉันไปสถานที่อย่างหอศิลป์มาก่อนเราไปที่นั่นดูรูปวาดกับงานศิลปะสมัยใหม่ทั้งหลายตอนแรกฉันคิดว่าน่าเบื่อสุดๆ แต่แล้วเขาก็เริ่มถามคำถามทำนองว่ารูปพวกนี้ทำให้ฉันรู้สึกยังไงหลังจากนั้นต้องไปที่ร้านกาแฟแล้วฉันก็ไม่สามารถเลือกคุยกับเขาได้เลยเพราะเขาฟังทุกอย่างที่ฉันพูดแล้วก็ถามคำถามที่น่าสนใจที่สุดหลังจากเราเดทกันเข้าจ่ายเงินให้ฉันแล้วฉันก็รู้สึกว่าฉันอยากจะคบกับเขา

แต่ไม่เหมือนก่อนหน้านี้ฉันอยากคบกับเขาจริงๆ เมื่อฉันบอกแม่เรื่องนี้แม่บอกว่า เอ่อ….โอเคแต่ฉันเห็นเลยว่าตาของแม่ไม่ได้บอกแบบนั้นแม่กลัวแทนฉันฉันคิดว่านะแต่ก็บอกไม่ถูกเหมือนกันฉันคบกับ “ทีโมที” ต่อไปบางครั้งเราแค่ออกไปที่สวนสาธารณะและคุยกันฉันไม่เคยเบื่อที่จะคุยกับเขาเลย แม่ฉันเริ่มทำตัวเหมือนทุกทีที่รู้สึกไม่พอใจหรือโกรธเคืองเธอจะลืมทำอาหารเช้าให้ฉันหรืออยู่ๆ ก็พูดขึ้นว่าฉันอ้วนขึ้นแต่แม่จะไม่ยอมพูดตรงๆ ว่าโกรธ

จากนั้นแม่ก็ทำให้ฉันประหลาดใจด้วยการบอกให้ฉันช่วน “ทีโมที” มาทานมื้อค่ำกับเราฉันดีใจมากแต่แน่ละฉันลืมไปว่าทั้งหมดนี้เป็นกับดักเรามาที่บ้านฉันแล้วไม่มีอะไรกินเลยแม่ฉันพูดแค่ว่าแม่ลืมสนิทเลยถ้างั้นเราสั่งพิซซ่ากันดีไหม โอ้ว..แม่ลืมบัตรเครดิตไว้ที่ทำงานด้วยสิ “ทีโมที” เธอช่วยจ่ายค่าพิซซ่าให้ได้ไหมจ๊ะที่รักฉันโกรธสุดๆ เราออกจากบ้านหลังนั้นและ “ทีโมที” ก็สับสนมากฉันเลยบอกเขาทุกเรื่องเกี่ยวกับแม่และฉันและเขาก็แปลกใจเพราะเขามองว่าฉันเป็นเด็กผู้หญิงที่ดีและน่ารักเสมอหลังจากนั้นไม่นานแม่ฉันก็เริ่มรับได้ที่ฉันเดทกับ “ทีโมที” แต่ก็ถามถึงเบอร์โทรพ่อแม่เขาไว้เพื่อจะได้โทรหาพวกเขาในกรณีฉุกเฉินได้ฉันมีความสุขดีแต่แน่อีกนั่นแหละมันเป็นแค่กับดักอีกอย่างนึง

คือว่าพ่อของ “ทีโมที” เป็นโสดมานานหลายปีแล้วเพราะงั้นไม่งาน “ทีโมที” ก็โทรมาแล้วถามว่าอะไรคือการที่แม่ฉันจะเดทกับพ่อเขาฉันไปประจันหน้ากับแม่แล้วถามเรื่องนี้กับแม่ก็บอกว่าถ้าลูกทำอะไรตามใจตัวเองว่าทำไมแม่จะทำไม่ได้ล่ะ “ทีโมที” บอกว่าเราไม่ควรยุ่งเรื่องนี้เพราะพ่อเขาเป็นคนฉลาดและไม่นานคงรู้ว่าอะไรเป็นอะไรหลังจากไปเดินเสร็จก็กลับมาบ้านและเธอดูเปล่งประกายอย่างมีความสุขแม่ร้องเพลงและยังซื้อเค้กอร่อยๆ มาให้ฉันฉันออกจะสงสัยเพราะทุกทีแม่จะไม่มีความสุขหลังไปออกเดทจากนั้นก็มีเด็กครั้งต่อมา และต่อมาและอีกหลายๆ ครั้ง

ทุกครั้งแม่จะมีความสุขและใจดีนี่มันแปลกแม่ไม่แต่งตัวจัดเท่าที่เคยทำเสมอกระทั่งยอมออกจากบ้านด้วยกางเกงยีนส์ธรรมดาๆ ฉันถามแม่ว่าเกิดอะไรขึ้นแม่ไม่ยอมสบตาชั้นม้วนผมไปมาแล้วบอกว่าไม่มีอะไรด้วยเสียงอ่อนหวานแม่ต้องวางแผนอะไรสักอย่างที่เลวร้ายสุดๆ อยู่แน่ฉันบอก “ทีโมที” ว่าเขาต้องเตือนพ่อเขาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้วที่ “ทีโมที” ก็ตอบรับอย่างลังเลเขามาบอกทีหลังว่าพ่อเศร้ามากแต่ก็เพราะเหตุผลเดียวกับแม่ฉันคือโชคร้ายกับผู้หญิงมาตลอดเขายกเลิกเดทแล้วบอกเหตุผลกับแม่ฉันตรงๆ ฉันโล่งอกแต่ก็ได้แค่ถึงตอนที่กลับมาบ้านแล้วพบว่าแม่ไม่อยู่ตอนแรกฉันคิดว่าแม่คงทำงานอยู่ดึกหรือทำอย่างอื่นอยู่แต่ปกติแม่จะโทรมาเสมอฉันคิดว่าไม่มีอะไรมากเลยรอพอพยายามโทรหาแม่ไม่มีการตอบรับ

OK ฉันยอมรออีกหน่อยเริ่มดึกแล้วฉันโทรไปอีกหนไม่มีใครรับสายฉันเริ่มตระหนกและไปที่ทำงานแม่ถามคนที่นั่นว่าแม่ยังอยู่หรือเปล่าพวกเขาบอกว่าไม่วันนี้แม่หงุดหงิดมากและโต้เถียงกับทุกคนแม่ไม่เคยเถียงกับใครคือแม่เป็นพวกก้าวร้าวแบบเงียบๆ น่ะนึกออกไหมเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ยฉันโทรหาเพื่อนแม่ทุกคนไม่มีใครรู้เลยว่าแม่อยู่ที่ไหนฉันเกือบสิ้นหวังแล้วดังนั้นจึงโทรหา “ทีโมที” เขารับฟังเสียงโวยวายตื่นตระหนกของฉันเงียบแล้วบอกว่าเขาจะถามพ่อให้

ไม่นาน “ทีโมที” และพ่อของเขาก็ขับรถมาเพราะพ่อเขาบอกว่าบางทีแม่อาจจะไปยังที่แห่งหนึ่งที่พวกเขาเคยไปเดทกันฉันเลยตระหนักขึ้นมาทันทีว่าที่ “ทีโมที” และพ่อของเขาเหมือนกันยังไงบ้างเขาพาแม่ฉันไปที่ที่สุดยอดแล้วรบกวนติดมากๆ แม่ชอบการดูอยู่บนดาดฟ้าเลยขับรถขึ้นไปที่นั่นเมื่อไปถึงพ่อของ “ทีโมที” บอกว่าฉันควรไปคนเดียวฉันทำตามนั้นและกระวนกระวายใจสุดๆ เมื่อฉันไปถึงชั้นบนสุดแม่นั่งอยู่ตรงนั้นกำลังดูแสงไฟในเมืองแม่กำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นและเมานิดหน่อยฉันไปหาแม่และถามว่าเกิดอะไรขึ้นแม่ประหลาดใจที่ฉันหาแม่พบ

ฉันบอกว่าพ่อของ “ทีโมที” อยู่ตรงนั้นแม่กัดริมฝีปากแล้วถามว่าเขาอยู่ที่นี่หรอฉันลังเลเพราะเกรงว่าแม่จะทำร้ายเขาและฉันก็เห็นแก่ตัวด้วยเพราะฉันไม่อยากให้แม่คบกับพ่อของแฟนฉันแต่ฉันก็ทำใจได้แล้วถามว่าแม่ชอบเขาจริงๆ ใช่ไหมไม่ใช่เหมือนทุกปีที่ผ่านมาแม่พยักหน้าแล้วบอกว่าเขาแตกต่างจากคนอื่นฉันตอบแม่ว่าหนูรู้ฉันโทรหาพ่อของ “ทีโมที”  และขอให้เขาขึ้นมาด้านบนซึ่งเขาก็มาฉันถอยหลังออกไปแล้วปล่อยให้พวกเขาคุยกันแม่มีประกายแห่งความสุขบนใบหน้าอีกครั้งอย่างที่มีเสมอเวลาที่ไปพบพ่อของ“ทีโมที” แล้วพวกเขาก็จูบกันฉันรีบลงกลับไปที่รถเลยเพราะ อึ๊ยยย นั้นแหละเพราะฉะนั้นตอนนี้ฉันเลยคบกับ “ทีโมที” และแม่ฉันก็คบกับพ่อของเขาประหลากสิ้นดีถ้าพวกเขาแต่งงานกันโดยทางเทคนิคแล้วมันจะทำให้ฉันและ “ทีโมที” เป็นพี่น้องคนละพ่อคนละแม่หรืออะไรทำนองนั้นสิ แต่แม่ค้นพบความสุขแล้วสิ่งนั้นทำให้แม่เปลี่ยนแปลงขณะเดียวกันฉันก็เปลี่ยนด้วยแม่และฉันจะไม่ใช่คนที่สมบูรณ์แบบฉันเดาว่าเราทั้งคู่ได้เรียนรู้การประนีประนอมและรับฟังกันและกันให้ดีขึ้น

บางครั้งพ่อแม่คุณก็ทำเรื่องประหลาดๆ ไหมเหมือนพวกเขาเป็นวัยรุ่นไม่ใช่ผู้ใหญ่บ้างไหมช่วยเล่าเรื่องของคุณในช่อง คอมเม้นค์และกดติดตามเพื่อรับชมวีดีโอแบบนี้อีก