ฉันอ่านแชทลับของเพื่อนที่พูดถึงเกี่ยวกับฉัน

สวัสดีทุกคน! ฉันชื่อ ลูซินด้า นี้คือรูปของฉันและก็เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน “ลอร่า” และ “คาโรไลน์” คุณเห็นไหมว่าเรามีความสุขกันแค่ไหน รูปนี้ถ่ายเมื่อประมาณ 6 เดือนที่แล้ว แต่หลังจากนั้นเราก็ไม่เคยมีความสุขด้วยกันอีกต่อไปเลย ซึ่งนี้คือเหตุผล “ลอร่า” “คาโรไลน์” และฉันรู้จักกันมานาน เราเคยใช้เวลาด้วยกันมากมายและก็เป็นครอบครัวมากกว่าเพื่อน จากช่วงเวลาที่เราทั้ง 3 คนเข้าเรียนโรงเรียนมัธยมเมื่อหลายปีก่อน

ดูเหมือนจะเห็นได้ชัดว่าเราเริ่มมีความแตกต่างจากกันและกันมาก ฉันสนใจกรีฑาดังนั้น ฉันจึงเข้าร่วมทีมของโรงเรียนและก็เริ่มเตรียมวิ่งมาราธอนเป็นประจำทุกปี แต่เพื่อนของฉันไม่เคยเล่นกีฬาเลย พวกเขาค่อนข้างชอบเรื่องซุบซิบคนดังและภาพยนตร์ที่กำลังเข้าฉายร่วมถึงผู้กำกับภาพยนต์ที่ชอบกินชีสเบเกอร์หรือเข้าร่วมชมรมหนังสืออื่นหรืออะไรทำนองนั้น เราไม่เคยมีปัญหากับความสนใจที่แตกต่างกันเลย

แต่เมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ฉันก็รู้สึกว่า “ลอร่า” และ” คาโรไลน์” ไม่สนิทกับฉันเหมือนที่เขาเคยเป็นอีกต่อไป บางครั้งฉันโทรชวนพวกเขาออกไปไหนด้วยกันแต่เขาก็ปฏิเสธ ดูเหมือนพวกเขาพยายามหลีกเลี่ยงฉัน
ฉันพยายามถามพวกเขาตรงๆเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เขาบอกว่าเขาต้องเตรียมพร้อมกับโครงการที่โรงเรียนซึ่งพวกเขาทำงานด้วยกันและเขาก็ยุ่งมาก

จนมาถึงวันเสาร์ปกติวันเสาร์จะเป็นวันที่เรามักใช้เวลาอยู่ด้วยกันตั้งแต่เช้าจนถึงกลางคืนมันกลายเป็นประเพณีของเราไปแล้วที่จะไปช้อปปิ้ง เดินเล่นในสวนและดูหนังด้วยกันสักเรื่อง ตกดึกเราก็จะทำอาหารมื้อพิเศษกินกัน นั่งกินไปดูภาพยนตร์เรื่องเก่าไปด้วยกัน

จากนั้นก็ค้างคืนไปด้วยกัน คืนนั้นเองเป็นตาที่พวกเราจะต้องไปค้างที่บ้านของลอร่า เรามีช่วงเวลาที่ดีด้วยกันตลอดทั้งวันและฉันก็ลืมความคิดของฉันที่มีเกี่ยวกับสิ่งแปลกๆที่เกิดกับระหว่างเราไปเลย เราทำซุปครีมอร่อยและก็อบมัพฟินสำหรับมื้อค่ำ ใช่มันเป็นไอเดียของฉันในการทานอาหารสุขภาพที่ดีสำหรับเพื่อนของฉัน ทุกอย่างมันสมบูรณ์แบบมากมันให้ความรู้สึกวิเศษราวกับว่าเรา 3 คนพึ่งมีปาร์ตี้ชุดนอนเป็นครั้งแรก จากนั้นเราตกลงกันว่าฉันจะเป็นคนแรกที่ขึ้นไปชั้นบนและก็อาบน้ำในขณะที่ “ลอร่า” และ “คาโรไลน์” จะทำความสะอาดห้องครัว

เมื่อฉันเข้าไปในห้องของลอร่าฉันสังเกตเห็นแล็ปท็อปของเธอที่เปิดหน้าจอทิ้งไว้ ฉันจะเข้าไปปิดมันแต่ข้อความที่เปิดทิ้งไว้บนเฟสบุ๊คก็ทำให้ฉันสนใจ มันเป็นการสนทนาระหว่าง “ลอร่า” กับ “คาโรไลน์” เกี่ยวกับฉัน แค่นั้นคุณคงเข้าใจฉันไม่เคยอ่านข้อความส่วนตัวของคนอื่นหรืออะไรก็ตาม แต่ข้อความที่เขียนในเนื้อหานี้และข้อความถัดไปทำให้ฉันอยากจะอ่านต่อมันเป็นอะไรที่น่าตกใจอย่างมาก เพื่อนๆของฉันสาวๆที่ฉันสนิทด้วยยิ่งกว่าพี่น้อง และคนที่ฉันให้ความรักกำลังล้อเลียนอยู่ในการสนทนาทางอินเตอร์เน็ต พวกเขาเขียนว่าฉันมันน่ารำคาญที่คอยพูดถึงการวิ่งและก็การทานอาหารที่เหมาะสม ทำให้ฉันเริ่มเบื่อที่จะออกไปเที่ยวด้วยและพวกเขา 2 คนก็มีช่วงเวลาที่ดีด้วยกันมากกว่าที่จะมีกัน 3 คน โอ๊ะ! มันมีอีกเยอะเลยแหละในนั้นน่ะ ฉันไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง ฉันคิดว่าพวกเขาต้องทำงานในโครงการของโรงเรียนแต่เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังพูดถึงฉันลับหลัง

ทั้งคู่ไม่มีความกล้าพอที่จะบอกฉันต่อหน้าว่าการเป็นเพื่อนกับฉันมันแย่แค่ไหน แม้ว่าฉันจะรู้สึกไม่ดีเหมือนถูกทรยศแต่ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรกับพวกเขาในคืนนั้น ฉันเก็บมันไว้และคิดทบทวนเกี่ยวกับสถานการณ์ทั้งหมด และฉันคิดออกว่าการแก้แค้นจะเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ฉันพอใจ ตั้งแต่เรา 3 คนอยู่ด้วยกันเพื่อเป็นสิ่งที่ดีให้กันและกัน มีสิ่งที่น่าสนใจมากมายเกิดขึ้นกับเราบางครั้งก็เป็นเรื่องราวที่น่าอับอาย อย่างเช่น “ลอร่า” กลัวแมลงมากแทบขาดใจตาย เธอไม่เคยแม้จะถือเต่าทองไว้ในมือ

และเมื่อเร็วๆนี้ “คาโรไลน์” ก็ตกหลุมรักกับผู้ช่วยฝึกสอนหนุ่ม เธอแอบแต่งรูปด้วยโฟโต้ชอปโดยการเอารูปเดี่ยวของเธอกับเขามารวมกันราวกับเป็นภาพถ่ายของคู่รัก เธอเก็บภาพเหล่านั้นไว้ในสมุดบันทึกของเธอ แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ลับที่สุดในชีวิตของเพื่อนและก็ไม่มีใครรู้ แต่สำหรับฉันการรู้ข้อมูลนั้นมันเป็นเรื่องง่ายที่จะวางแผนแก้แค้น โชคดีที่วันที่เหมาะสมกำลังจะมาถึงวันวาเลนไทน์ฉันเตรียมของขวัญไว้ 2 อย่างสำหรับเพื่อนๆของฉัน และก็ตรวจสอบให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่มีทางรู้ต้นตอที่มาของมัน

และเมื่อวันนั้นมาถึงลอร่าพบกล่องที่สวยงามในตู้ล็อกเกอร์ ตอนแรกเธอตื่นเต้นมากเกี่ยวกับของขวัญโดยคิดว่ามีใครบางคนที่แอบชอบเธอ แต่เมื่อเธอเปิดมันฝูงผีเสื้อก็บินกรูมาใส่หน้าเธอ พระเจ้า! เธอกรี๊ดร้องดังและก็วิ่งหนีออกไปอย่างเร็วทิ้งให้แทบคนทั้งโรงเรียนหัวเราะเยาะเธอตามหลัง

ฉันไม่เคยเห็นเธอวิ่งเร็วขนาดนั้นมาก่อน เธออาจจะวิ่งแข่งมาราธอนชนะฉันได้เลยทีเดียว แน่นอนว่าฉันไม่มีวี่แววจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้ พอถึงคราวแก้แค้นกับคาโรไลน์มันมาในรูปแบบอีเมล 2-3 ฉบับที่ฉันส่งถึงผู้ช่วยสอนของเธอและก็ลงท้ายว่า อีกครั้งชีวิตของ “คาโรไลน์” จริงๆแล้วมันเขียนว่าเธอรักเขามากแค่ไหนและก็แนบรูปถ่าย 2-3 จากไดอารี่ของเธอเพื่อให้แน่ใจว่าทุกคนรู้เกี่ยวกับความลับนี้ ฉันจึงตกแต่งห้องเรียนด้วยข้าวของวันวาเลนไทน์เพื่อผู้ช่วยสอนคนนั้นโดยเฉพาะและแน่นอนว่ามีรูปภาพอยู่ด้วย

ฉันเดาว่าไม่จำเป็นต้องบอกก็น่าจะรู้ว่าวันวาเลนไทน์ปีนี้จะเป็นปีที่น่าจดจำในประวัติศาสตร์มากแค่ไหนหรือว่าเพื่อนของฉันนั้นก็ระลึกขึ้นมาได้ในที่สุดว่าใครเป็นคนทำเรื่องทั้งหมดนี้

บอกตามตรงนะฉันมีความสุขที่ได้แก้แค้นและก็เสียใจที่เพื่อนๆของฉันต้องอับอาย เราคุยกันในวันต่อมาตอนนั้นเองที่ฉันบอกพวกเขาว่าฉันเห็นข้อความแชทเกี่ยวกับตัวฉันเเล้ว ฉันบอกว่าฉันไม่เชื่อว่าพวกเขาจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดได้ แล้วพวกเขาก็พูดแบบเดียวกันเห็นได้ชัดว่าเราก็ไม่ได้ต่างกันในเมื่อเราต่างทำสิ่งที่ไม่ดีต่อกันทำให้อีกฝ่ายต้องเสียใจ พวกเรา 3 คนขอโทษกันและกัน สำหรับพฤติกรรมของเราแต่ไม่มีใครแก้ตัวเลย สำหรับตอนนี้เรายังคงแกล้งทำเป็นเพื่อนที่ดีต่อหน้าแม่ๆของเราเพื่อไม่ทำให้พวกท่านผิดหวัง แต่จริงๆแล้วฉันก็แอบสงสัยว่ามันจะมีทางที่พวกเราจะกลับมาสนิทกันเหมือนเดิมเหมือนเมื่อก่อนไหม

กดไลค์คลิปนี้หากคุณเคยทำให้เพื่อนที่ดีที่สุดของคุณขุ่นเคืองใจ และอย่าลืมบอกเราว่าคุณรับมือกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นได้ยังไงในความคิดเห็นด้านล่าง ฉันต้องการคำแนะนำจริงๆ