ฉันโกหกว่าท้องเพื่อให้แฟนเก่ากลับมาหาฉัน

ว่าไงฉันชื่อ “นิโคล” อายุ 17 ปีและฉันก็ต้องการคำแนะนำเล็กน้อยเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันควรทำเพื่อให้แฟนฉันกลับมาหลังจากที่ฉันโกหกเขาแล้วเขารู้ความจริงตอนที่ “พอล” กับฉันเริ่มออกเดทกันเมื่อ 1 ปีก่อนฉันรู้ว่าเขาเป็นคนที่ใช่ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเห็นเลยฉันรู้สึกแปลกๆเหมือนกับกระเพาะมันบิดตัวแล้วก็เริ่มกระโดดไปมาในท้องอ่ะฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งที่เขาเรียกกันว่ารักแรกพบ ยังไงก็ตามความสัมพันธ์ของเราก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบฉันหมายถึงว่าทะเลาะกันเกือบทุกวันส่วนใหญ่ก็ด้วยเหตุผลโง่ๆ อย่างเช่นว่าเขาแกล้งฉันเล่นแล้วฉันก็ตีโพยตีพายเพราะฉันไม่มีอารมณ์เล่นด้วยหรือไม่ทันสังเกตเห็นเขามองผู้หญิงอื่นแล้วก็โกรธเค้า อืม ก็นะเหตุผลทั่วไปในการทะเลาะกันของคู่รักทุกคู่แหละใช่ไหมล่ะสิ่งสำคัญคือเราก็มักจะคืนดีกันนะแม้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม  จนกระทั่งวันหนึ่งมาแต่เช้าวันเสาร์ฉันก็อยู่บ้านเตรียมตัวที่จะเจอกับ “พอล” ตามปกติเรามักจะใช้เวลาช่วงสุดสัปดาห์ด้วยกันไม่ไปข้างนอกก็อยู่บ้านเขา เขาก็เลยจะมารับฉันและฉันคิดว่าจะมีเวลาเตรียมตัวอย่างน้อย 1 ชั่วโมงแต่เขามาก่อนเวลาแล้วก็มาเร่งฉัน ฉันก็เลยพูดไม่ดีใส่เขาแล้วเขาก็พูดอะไรแย่ๆ ใส่ฉันจากนั้นเราก็เริ่มตะโกนใส่กันจนกระทั่งอยู่ๆ เขาก็บอกว่าเขาเบื่อฉันแล้ว 

เขาบอกเลิกฉันเลยจากนั้นเขาก็ออกไปกระแทกประตูตามหลังตอนแรกฉันโกรธเขามากจนไม่สนใจเลยว่าเขาจะกลับมาหรือเปล่าหลังจากนั้นพักนึงฉันจะส่งข้อความอิโมจิหาเขาแต่เขาไม่ตอบฉันตัดสินใจโทรหาเขาเพื่อบอกเขาว่า เขางี่เง่าแค่ไหนแต่มันก็เป็นแค่วอยช์เมล์วันทั้งวันนั้นกลายเป็นว่าฉันหงุดหงิดไปเลยเพราะยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดคือทุกคนในบ้านก็คอยถามว่าทำไม “พอล” ไม่มาพาฉันออกไปเที่ยวเหมือนเคยยังไงก็ตาม “พอล” ไม่ได้โทรหาฉันในวันนั้นหรือวันถัดไปฉันเริ่มคิดว่าคราวนี้มันไม่ใช่การทะเลาะกันปกติและเขาเลิกกับฉันจริงๆ ฉันจะพูดยังไงดีมันเจ็บปวดมันเป็นทุกข์มากนะและมันก็เป็นเรื่องยากสำหรับฉันที่จะเป็นตัวเองได้โดยไม่มี “พอล” ฉันไม่อยากเจอใครเลยแต่ไม่อยากแม้แต่จะกินอะไรเลยจนแม่ฉันเริ่มกังวลอย่างมากฉันเอาแต่อยู่ในห้องคนเดียวแล้ว ก็ดูรูปถ่ายของเราสมัยที่ยังคบกันแล้วก็มีความสุขมากด้วยกันฉันตัดสินใจว่าเขาเป็นคนที่ฉันอยากอยู่ด้วยและฉันต้องเอาเขากลับมาให้ได้ไม่ว่าจะต้องทำยังไงก็ตามฉันนึกอะไรไม่ออก 

นอกจากการแบล็คเมล์แบบเดิมๆฉันส่งข้อความหา “พอล” บอกว่าประจำเดือนไม่มา แน่นอนเขาตอบกลับในทันทีเหมือนกับที่ฉันเดาไว้เลยเขาโทรหาฉันแล้วเริ่มถามว่าฉันแน่ใจจริงๆหรือเปล่าแล้วฉันได้ทดสอบการตั้งครรภ์แล้วหรือยังหรืออะไรพวกนั้นน่ะฉันแกล้งทำเป็นว่าฉันกลัวที่จะมีลูกกับคนที่ทิ้งฉันไปนั่นทำให้เขาสัญญาว่าเขาจะไม่ทิ้งฉันหรือลูกของเรา โอเคฉันดูมันเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีด้วยคำโกหกแต่ฉันมีทางเลือกอื่นอีกไหม “พอล” ไม่สนใจฉันมาเกือบทั้งสัปดาห์แล้วฉันไปซื้อเครื่องทดสอบการตั้งครรภ์แล้วก็ทำให้แน่ใจว่ามันจะแสดงผลลัพธ์ที่ฉันต้องการคุณจะประหลาดใจที่มันมีเคล็ดลับที่มีประโยชน์มากกว่าอินเทอร์เน็ตฉันถ่ายรูปแล้วก็ส่งไปให้ “พอล” ซึ่งทำให้เขาสัญญาว่าเขาจะมาหาฉัน ฉันตื่นเต้นแล้วก็ตั้งตาคอยการเจอกันในครั้งนี้มากๆฉันมีความสุขมากเลยที่ในที่สุดก็จะได้เจอแล้วก็กอดเขาฉันว่าจะแต่งหน้าสักหน่อยเลยไปที่ห้องน้ำแต่เมื่อฉันกลับมาที่ห้องของฉันก็พบว่าน้องชายตัวแสบถือเครื่องทดสอบการตั้งครรภ์อยู่ตอนแรกฉันเริ่มตะโกนใส่น้องที่เข้าไปในห้องของฉันแล้วก็หยิบของฉันแม้ว่ามันจะไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำก็เหอะ

แต่แล้วฉันก็เข้าใจว่าตอนนี้เขาคิดว่าฉันท้องอยู่แน่นอนก็พูดกับฉันทีว่าจะบอกเรื่องนี้ให้พ่อแม่รู้ซึ่งมันก็เป็นเรื่องที่ไม่ดีกับฉันแน่ๆ ตอนนั้นเองฉันได้ยินเสียงรถเข้ามาจอดในที่จอดรถของเราซึ่งหมายความว่ามาถึงแล้วฉันก็เลยตื่นตระหนกคืองี้นะฉันกำลังวางแผนจะหลอกเขาเรื่องที่ฉันท้องแต่ฉันไม่อยากให้คนอื่นรู้เรื่องนี้เลยฉันคิดว่ามีทางออกเดียวคือจัดการเรื่องนี้กับน้องชายอายุ 13 ของฉันฉันบอกความจริงกับ “เควิน” ว่ามันเป็นแค่เรื่องตลกไม่มีใครท้องหรือกำลังจะท้องทั้งนั้นแต่มันก็เป็นแค่เรื่องแกล้งกันเล่นเพื่อเอาคืน “พอล” เท่านั้นฉันไม่ได้คาดหวังว่าคงจะเข้าใจหรือสนใจง่ายๆนั่นเป็นเหตุผลที่ฉันต้องถามเขาว่าฉันจะทำยังไงเพื่อให้เขาไม่พูดเรื่องนี้และเมื่อฉันเห็นสายตาเจ้าเล่ห์ของเขาฉันก็เข้าใจได้ว่านี่คือจุดเริ่มต้นของจุดจบ ใช่ฉันติดกับน้องชายตัวเองซะแล้วก็ได้ขณะที่ฉันกำลังแบล็คเมล์ “พอล” “เควิน” ก็แบล็คเมล์ฉันอยู่ด้วยฉันทำการบ้าน “เควิน” ทำงานบ้านทั้งหมดแทนเขาและยังแบ่งเงินค่าขนมของฉันให้ 60/40 ด้วยและเดาซิว่าใครได้ 60 

และคุณน่าจะได้เห็นใบหน้าของ “เควิน” ที่มีความสุขแล้วก็พอใจทุกครั้งเลยที่เขาขอให้ฉันทำอะไรให้ ซึ่งเขารู่ว่าฉันไม่มีโอกาสบอกว่าไม่แต่ฉันมี “พอล” อยู่ข้างกายฉันเป็นการตอบแทน เขาอ่อนโยนกับฉันอย่างที่เขาไม่เคยเป็นมาก่อนแล้วก็ใส่ใจฉันมากด้วยเขาของอร่อยๆมาให้ฉันเพราะฉันบอกเขาว่ามันช่วยให้อาการแพ้ท้องของฉันดีขึ้นแล้วเขาก็ส่งข้อความถึงฉันเป็นพันๆครั้งต่อวันบอกว่าเขารักฉันแล้วก็ห่วงฉันกับลูกฉันรู้ว่ามันจะไม่ได้เป็นอย่างนี้ตลอดไปเพราะในที่สุดถ้าจะไม่ต้องท้องจริงๆซึ่งไม่ดีกับฉันก็ต้องบอก “พอล” ว่าเกิดเรื่องไม่ดีบางอย่างขึ้นแล้วฉันก็แท้งลูกไปแล้วฉันแค่อยากมีเวลาเพิ่มขึ้นอีกหน่อยเพื่อเอ็นจอยกับความสนใจที่ฉันได้รับ 2 สัปดาห์ผ่านไปตั้งแต่ทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นเมื่อ “พอล” พูดขึ้นมาว่าเขาคิดว่าเราสองคนควรแต่งงานกันเขาบอกว่ามันเป็นทางออกเดียวของเราและเราควรเริ่มเตรียมงานก่อนที่ท้องของฉันจะใหญ่ขึ้นนี่คือเหตุผลที่เขายืนยันให้เรานัดพ่อแม่ของเรามาเจอกันเพื่อบอกทุกอย่างกับพวกเขาแต่ฉันก็คอยหาข้อแก้ตัวเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเพื่อไม่ให้มันเกิดขึ้น

ในที่สุดฉันได้ข้อสรุปว่าฉันแกล้งทำเป็นท้องต่อไปไม่ได้แล้วฉันบอกเพราะว่าฉันรู้สึกไม่สบายแล้วต้องไปหาหมอซึ่งเป็นคนที่บอกว่าฉันไม่ได้ท้องอีกต่อไปแล้ว “พอล” เศร้ามากคุณควรจะเห็นปฏิกิริยาของเขาอ่ะอย่างกับว่าการแท้งของฉันเป็นความผิดของเขา เขาด่าตัวเองที่ทำให้ฉันเป็นกังวลแล้วก็โทษตัวเองที่ไม่ได้บอกพ่อแม่ของเราแล้วก็อะไรอีกมากมายฉันคอยบอกเขาว่าทุกอย่างโอเคเรื่องแบบนี้มันก็เกิดขึ้นบ้างและสิ่งสำคัญก็คือเราได้อยู่ด้วยกันอะไรแบบนั้นฉันแน่ใจว่ามันทำให้เขาสงบลงและต่อจากนี้ไปเราจะมีความสุขแต่ฉันคิดผิดคืองี้นะเมื่อฉันบอก “เควิน” ว่าฉันเป็นอิสระจากการท้องปลอมๆแล้วเพราะงั้นฉันก็หลุดพ้นจากเขาแล้วเขาโกรธมากแน่นอนว่าในช่วงหลายสัปดาห์ที่ผ่านมาเขาคุ้นเคยกับชีวิตที่ผ่อนคลายแล้วก็เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ต้องทำหน้าที่ทั้งหมดด้วยตัวเองต่อไปแต่เนื่องจากว่าเขาไม่ได้มีหลักฐานการโกหกของฉันแล้วฉันไม่ต้องกลัวว่าเขาจะพูดมันออกมาอีกต่อไปเขาจะบอกอะไรกับพ่อแม่ก็ได้แล้วฉันก็แค่บอกไปว่าเขาเป็นบ้าไปแล้วแต่ฉันลืมคิดไปว่า “พอล” ยังคงอ่อนไหวต่อข้อมูลแบบนี้อยู่แล้ววันนึงเขาก็มาที่บ้านฉันแล้วเอาข้อความที่เขาได้รับจาก “เควิน” ให้ดูซึ่ง “เควิน” บอกความจริงกับเขาฉันพยายามอย่างที่สุดที่จะปฏิเสธแต่ฉันคงโกหกได้ไม่เก่งอย่างที่คิดเราเริ่มทะเลาะกันอย่างดุเดือดแล้วก็เสียงดังมากจนแม้แต่แม่จะอยู่ในสวนหลังบ้านก็ยังได้ยินแล้วรีบมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น

คุณมั่นใจได้ว่ามันใช้เวลาไม่นานเลยก่อนที่ “เควิน” จะเปิดเผยความจริงทั้งหมดแน่นอนว่า “พอล” เดินออกไปเลยแล้วก็บอกฉันว่าเขาไม่อยากเห็นหน้าหรือว่าคุยกับฉันอีกต่อไปส่วนแม่ก็ดุแล้วก็ต่อว่าฉันแรงที่สุดเท่าที่เคยเป็นมาเลยถึงขนาดว่าแม่อยู่ข้าง “พอล” เลยในเรื่องนี้แล้วถ้าแม่เป็นฉันแม่ก็จะไม่พยายามติดต่อเขาอีกเลยให้ตายเถอะทำไมไม่มีใครเข้าใจฉันเลยอ่ะแม่แต่แม่ของฉันเองฉันรู้สึกโกรธแม่ที่พูดอย่างนั้นฉันก็โกรธที่สิ่งต่างๆกลับกลายเป็นอย่างที่เป็นอยู่ด้วยฉันแน่ใจว่าถ้าแม่ลงโทษ  “เควิน” เข้ามาในห้องของฉันโดยไม่ได้รับอนุญาตอย่างน้อยสักครั้ง เจ้างี่เง่านั้นคงไม่เจอเครื่องทดสอบปลอมๆ และแผนการของฉันก็ต้องได้ผล ฮึย!!! และแน่นอนว่าในคืนนั้นฉันร้องไห้หนักมากเพราะเรื่อง “พอล” เรื่องทั้งหมดนี้เริ่มต้นขึ้นเพื่อให้เราได้คบกันอีกครั้งและตอนนี้มันกลายเป็นว่าทุกอย่างเลวร้ายกว่าเดิมเห็นได้ชัดว่าฉันกังวลมากจนฉันใช้เวลาทั้งเช้าวันรุ่งขึ้นในห้องน้ำเพราะฉันป่วยมากอาการของฉันยังเป็นต่อเนื่องถึง 3 วันฉันคิดว่าฉันอาจมีอาการอาหารเป็นพิษหรืออะไรแบบนั้นเพราะว่าฉันบังคับตัวเองให้กินอาหารไม่ได้เลยแค่มองที่อาหารฉันก็รู้สึกแย่มากละแม่เป็นห่วงแล้วก็ตัดสินใจพาฉันไปตรวจที่โรงพยาบาลหลังจากรู้ผลการตรวจมาฉันเริ่มหัวเราะอย่างบ้าคลั่งฉันเข้าใจความโชคร้ายของตัวเองสุดๆเลยฉันได้รู้ว่าฉันท้อง 2-3 วันหลังจากนั้นพ่อไม่คุยกับฉันเลยเพราะเห็นได้ชัดว่าก็คิดว่าฉันเป็นลูกสาวตัวเล็กๆของเขาแต่ตอนนี้กลายเป็นว่าฉันเป็นผู้หญิงเต็มตัวละและแม่บอกว่าหลังจากสิ่งที่ฉันได้ทำกับ “พอล” มาก่อนหน้านี้ก็ไม่แปลกใจที่เขาจะไม่เชื่อบอกตามตรงฉันก็ไม่โทษเขาเหมือนกัน

ตอนนี้ฉันหวังว่าคุณจะกดไลค์เรื่องของฉันแชร์เรื่องนี้กับเพื่อนๆได้นะบางทีมันอาจจะช่วยให้ฉันขอร้องให้ “พอล” ยกโทษให้ก็ได้