แฟนผมโพสต์ความลับผมลงบนบล็อกของเธอ

ไงทุกคน! ชื่อของผมคือ จอห์น และผมมีแฟนคนหนึ่งชื่อ “ทริชา” บางครั้งเธอก็ทำให้ผมแทบทนไม่ได้กับอารมณ์ร้ายและขี้หึงแบบไม่เลือกหน้า แต่เธอก็เป็นคนพิเศษมากสำหรับผม ถึงไม่นานมานี้ผมจะทำสิ่งที่ทำให้เธอไม่คุยกับผมอีกก็ตาม นี้คือสิ่งที่เกิดขึ้น

ทริชช่าและผมมีอะไรเหมือนกันหลายอย่างมาก ตั้งแต่ไปเรียนที่เดียวกัน มีเพื่อนกลุ่มเดียวกันและใช้เวลาว่างเกือบทั้งหมดด้วยกัน เราเถียงกันบ่อยและผมก็เริ่มชินแล้วจนคนรอบข้างไม่ได้สนใจกับการโต้เถียงเล็กๆน้อยๆของเราอีกต่อไป ผมจะยกตัวอย่างให้ฟัง ครั้งหนึ่งเธอโกรธเพราะเรื่องที่ผมไม่กดรับเธอเป็นเพื่อนบนเฟสบุ๊ค เธอบอกว่าเราคบกันมาหลายเดือนแล้วและเธอคิดว่าผมซ่อนอะไรบางอย่างจากเธอ ผมพยายามอธิบายว่าผมไม่ได้ใช้เฟสบุ๊คมากขนาดนั้นและเวลาที่ใช้ผมมักเลื่อนดูข้อความเคลื่อนไหวและไม่ได้ใส่ใจคำขอเป็นเพื่อนเท่าไหร่ แต่ในเมื่อมันสำคัญสำหรับเธอ ผมจึงเข้าไปกดรับแต่โดยดี วันต่อมาเธอก็ดราม่ายกใหญ่เพราะสาวโสดทุกคนที่อยู่ในรายชื่อเพื่อนของผม ตอนแรกผมพยายามจะทำให้เธอใจเย็นลง อธิบายว่าเด็กพวกนี้เป็นญาติห่างๆและมีคนหนึ่งเป็นลูกสาวของเพื่อนแม่ แต่ก็นะเมื่อถึงจุดหนึ่งผมก็หมดความอดทนและเราตะโกนใส่กัน ผมลงเอยโดยการลบบัญชีผู้ใช้ของตัวเองออกเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาดราม่าใดๆที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต

ไม่กี่สัปดาห์ถัดมา “ทริช่า” และผมไปกันได้ด้วยดีเราไม่ได้เถียงอะไรกันเลยสักคำ จากนั้นวันหนึ่งเธอก็มาหาผมด้วยความตื่นเต้นและอย่างที่ทุกคนพูดกันว่าในตารุกเป็นประกาย เธอเริ่มคุยกับผมยาวมากเรื่องพวกบล็อกเกอร์บนอินสตาแกรมเอาโปรไฟล์ของพวกเขาให้ผมดูและพูดอะไรสักอย่างถึงเรื่องทำเงินได้หรืออะไรทำนองนั้น พอเธอพูดจบในที่สุดผมก็เข้าใจว่าเธออยากลองเป็นบล็อกเกอร์เสียเอง พูดกันตามตรงเลยนะผมไม่รู้อะไรเรื่องการทำบล็อกสักนิดแต่ในเมื่อทริชช่าบอกมันเป็นงานอดิเรกที่น่าสนใจทำไมจะไม่ทำละผมคิดแบบนั้น อย่างน้อยเธอจะมีอะไรให้ง้วนอยู่กับมันบ้าง ตอนแรกไม่มีอะไรกวนใจผมที่จริงมันสนุกด้วยซ้ำ เช่นว่า เวลาเล่นมุขขำๆไปและเห็นว่าคนกดหัวใจให้เท่าไหร่แต่อย่างที่คุณรู้ยิ่งถลำลึกลงไปมากเท่าไหร่ นานวันเข้ามันก็เริ่มกวนใจและน่ารำคาญมากขึ้นเท่านั้น เมื่อทุกการเคลื่อนไหวปกติในชีวิตประจำวันอย่างการเดินหรือคุยกันกลายเป็นคลิปวิดีโอสั้นๆและหลังจากนั้นก็ถูกอัปโหลดขึ้นไป ความฝันหลักๆของทริชช่าคือให้คลิปพวกนั้นโด่งดัง

มีแต่คนพูดถึงแต่เธอยังไม่มีคนกดติดตามมากพอ ไม่นานหลังจากเธอเป็นบล็อกเกอร์ไม่กี่หนอารมณ์แบบเดิมๆของเธอก็กลับมา หลักไมค์สำคัญในเรื่องนี้คือวันครบรอบของเราที่เป็นปีแรกที่เราคบกันและผมก็อยากทำเซอร์ไพรส์ให้แฟนของผมมาก ผมซื้อสร้อยข้อมือยี่ห้อPandoraที่ดังๆ ช่อดอกไม้สวยๆและจองโต๊ะในร้านโปรดของเราเอาไว้ ผมนึกภาพไปเรื่อยๆขณะรอเธอมาถึงให้เธอเห็นว่าผมทำอะไรให้ แต่ตอนเธอมาเธอถือโทรศัพท์มาด้วยและผมก็เข้าใจว่าเธอกำลังถ่ายทอดช่วงเวลานี้ให้คนที่ติดตาม

ผมไม่ได้ทำลายค่ำคืนนั้นแต่ก็ไม่ได้รู้สึกดีที่ถูกถ่ายทอดสดออกอินสตาแกรม ผมให้ของขวัญพยายามทำตัวปกติเธอเปิดของขวัญจากนั้นโชว์ให้สาธารณชนบนอินสตาแกรมเห็น และแทนที่จะจูบผมแทนคำขอบคุณเธอกลับหันไปพูดกับหน้ากล้อง นั่นแหละผมไม่เคยรู้สึกอับอายขายขี้หน้าถูกมองข้ามหัวและโกรธเกรี้ยวขนาดนี้มาก่อน ตอนนี้ถึงตาผมประสาทเสียบ้างแล้ว

ผมตะโกนใส่เธอและพูดอะไรสักอย่างทำนองว่า “เธอยังห่างไกลหลายขุมกับการเป็นบล็อกเกอร์ที่ดีในเมื่อเธอแย่ไปทุกเรื่องและไม่มีแม้แต่เรื่องน่าสนใจให้พูดถึง!” แบบคำพูดพวกนั้นหลุดออกจากปากผมไปเองและผมไม่ได้คิดถึงความหมายของมันจริงๆด้วยซ้ำ หลังจบสุนทรพจน์ที่เต็มไปด้วยอารมณ์และความขุ่นเคือง ผมก็ดึงโทรศัพท์จากมือเธอโยนลงไปที่พื้น เธอร้องไห้และวิ่งหนีไปไม่แม้จะหยิบของขวัญที่ผมให้ไปด้วย

ทุกคนในร้านอาหารเริ่มกระะซิบกระซาบกัน แน่ละตอนนั้นสำหรับพวกเขาผมคงดูเหมือนสัตว์ประหลาด แต่นั่นไม่ใช่ชีวิตของพวกเขาสักหน่อยที่ถูกนำไปถ่ายทอดออกอากาศ ผมกลับมาคิดถึงฉากนั้นซ้ำแล้วซ้ำอีกตลอดทั้งวันรวมถึงหลายวันถัดมา ถึงผมจะไม่ใช่คนผิด100%แต่ผมก็รู้ว่าตนต้องเป็นฝ่ายถอยให้ก่อนและกล่าวคำขอโทษ อย่างน้อยที่สุดผมควรชดใช้โทรศัพท์เครื่องใหม่ให้ ทริชช่า โทรศัพท์เครื่องใหม่ของเธอทำเอาเงินเก็บทั้งหมดของผมหมดเกลี้ยงและผมยังต้องใช้ความมุ่งมั่นอย่างที่สุดเพื่อไปยังบ้านเธอและคืนดีกัน ผมยังรู้สึกว่าทำถูกแล้วที่โมโหพฤติกรรมของเธอในคืนนั้นแต่ผมต้องบอกว่าทั้งหมดเป็นความผิดของตัวเอง เธอรู้สึกดีที่ผมมาหาและเอาโทรศัพท์เครื่องใหม่มาให้เราเลยกลับมาคืนดีกันเหมือนเดิมอีกครั้ง หลังจากนั้นผมพบว่าผมเป็นพวกเนิร์ดหัวโบราณที่ไม่ได้สนใจเรื่องในโซเชียลมากนัก เพราะงั้นผมเลยเปิดบัญชีเฟสบุ๊คขึ้นมาใหม่แต่ตอนนั้นทริชช่าเป็นคนแรกและคนเดียวที่ผมจะกดรับเป็นเพื่อน และเมื่อผมพบเฟสบุ๊คของเธอผมก็ต้องประหลาดใจและไม่ใช่ในแง่ที่ดีด้วย เธอโพสต์อะไรสักอย่างเกี่ยวกับเราและเรื่องความสัมพันธ์ของเราทุกวัน

คุณนึกภาพออกไหมไม่ว่าจะเรื่องดี เรื่องร้าย กระทั่งไปดูหนังหรือโต้เถียงกัน เธอแชร์ทุกรายละเอียดของเราและโพสต์กระทั่งภาพที่เป็นส่วนตัวเอามากๆ อย่างรูปหนึ่งที่เป็นภาพที่ผมไม่ค่อยสบายและหลับไปแบบนอนอ้าปาก ผมไม่ชอบเลยจริงๆ

ผมรู้ว่าถ้าผมขอให้เธอลบเรื่องที่เกี่ยวกับผมออกจากเฟสบุ๊คของเธอเราต้องทะเลาะกันอีกแน่ ผมเลยคิดว่าถ้าผมทำอย่างเดียวกันเพื่อให้เธอรู้ว่าผมรู้สึกอย่างไรละ ผมมีรูปหนึ่งที่เธอดูน่ากลัวมากเธอมาร์คหน้าเป็นสีเขียวและม้วนผมไว้ ผมรู้ว่าเธอไม่อยากให้ใครเห็น ถึงอย่างนั้นก็ยังอัปโหลดขึ้นไปและแน่ใจว่าเธอต้องเห็น

แน่ละว่าเธอทำเสียเป็นเรื่องใหญ่ ผมไม่มีโอกาสอธิบายเลยว่าเพราะอะไรผมถึงทำแบบนี้กับรูปของเธอเพราะเธอไม่ปล่อยให้ผมได้พูด แค่ร้องตะโกนและต่อว่าผมมากมายด้วยความโกรธ อย่างที่คุณคงเดาได้เรายังคงไม่คุยกันถึงผมจะลบรูปนั้นไปแล้ว

เธอไม่รับสายของผมหรือตอบข้อความด้วยเหมือนกัน ผมยังสังเกตเห็นว่าเธอลบทุกเรื่องราวที่เกี่ยวกับผมซึ่งผมไม่ชอบออกไปจากเฟสบุ๊คของตัวเองแล้ว ตอนนี้ผมได้แต่หวังว่านั่นจะไม่ใช่สัญญาณบอกว่าเราเลิกกันแล้วเพราะผมไม่ได้อยากให้เป็นแบบนั้น

ผมยังนึกไม่ออกว่าจะทำเซอร์ไพรส์และทำให้เธอยกโทษให้ผมได้อย่างไร แล้วคุณละกรุณาแบ่งปันไอเดียในช่องคอมเมนต์ด้านล่าง และอย่าลืมกดติดตามช่องของเราเพื่อที่คุณจะได้ไม่พลาดเรื่องราวสนใจอันน่าทีเกิดขึ้นจริงๆ