แมวของฉันช่วยฉันจากแฟนที่นอกใจ

ไงทุกคนฉันชื่อ “เฮสก้า” อายุ 22 ปีและฉันจะเล่าเรื่องแมวของฉันที่ชื่อ “กันดาฟ” ให้ฟัง “กันดาฟ” ไม่เป็นแค่แมวธรรมดาฉันรู้แน่ๆ ว่ามันเป็นแมวที่ฉลาดมากและก็มีแม้แต่พลังเหนือธรรมชาติไม่เชื่อใช่ไหมล่ะคุณจะต้องเชื่อแน่แมวของฉันหยุดฉันจากการทำผิดพลาดครั้งใหญ่ก่อนหน้านี้ฉันพบกับ “เอริค” ไม่นานเขาก็ได้กลายมาเป็นแฟนของฉันและความสัมพันธ์ของเราก็เริ่มจริงจังเขาย้ายเข้ามาอยู่กับฉันที่อพาร์ทเม้นท์ที่ก่อนหน้านี้ฉันอยู่คนเดียวก็ไม่ได้อยู่คนเดียวหรอกอยู่กับ “กันดาฟ” น่ะพ่อแม่ซื้ออพาร์ทเม้นท์นี้ให้ฉันแล้วเพราะว่าฉันเป็นเจ้าของก็เคยคิดว่ามันสมเหตุสมผลมากถ้าจะให้แฟนย้ายมาอยู่กับฉัน

ฉันเชื่อใจ “เอริค” แต่แนวของฉันเพราะอะไรสักอย่างกลับไม่เชื่อใจเขาเลยวันแรกที่เด็กขนของมาที่อพาร์ตเมนต์ “กันดาฟ” เดินอย่างเงียบๆไปที่ห้องโถงและนอนขวางหน้า “เอริค” “เอริค” มองฉันอย่างสงสัยและฉันก็พูดขำๆว่าแมวของฉันอยู่มาก่อนเพราะงั้นเขาก็ต้องเอาให้ได้กับคนที่อยู่มาก่อนแต่เมื่อ “เอริค” พยายามเข้าบ้าน “กันดาฟ” ก็ขู่และก็ข่วนขาของเขาด้วยกรงเล็บของมันสถานการณ์ทั้งหมดไม่ขำอีกต่อไป “เอริค” โชคดีที่ใส่กางเกงยีนส์หนาแต่ความสัมพันธ์ระหว่างแมวและแฟนของฉันเริ่มต้นได้แย่สุดๆถ้าพูดกันแบบแฟร์ๆฉันก็คงต้องบอกคุณว่าอีกไม่ชอบสัตว์และฉันก็รู้ฉันคงไม่เป็นไรใจที่เขาจะเข้ากับพวกสัตว์ไม่ได้แต่ความก้าวร้าวและการปฏิเสธของ “กันดาฟ” น่ะชัดเจนมากก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยสังเกตุเลยว่าแมวของฉันขี้อิจฉามาก่อนเพราะอย่างเพื่อนของฉันก็ไม่เป็นไรแต่ครั้งนี้มันเกินเหตุเป็นมากเลยฉันเกลี้ยกล่อมให้ “กันดาฟ” หยุดโจมตีแฟนของฉันมันก็แค่หยุดทำอย่างเปิดเผย “กันดาฟ” ทำลายข้าวของของ “เอริค” แทนแมวของฉันทิ้งกับดักไว้ในรองเท้าแตกของ “เอริค” และทำให้เขาโกรธสุดๆจนบางครั้งมันก็ยากที่จะทำให้เขาใจเย็น

 “กันดาฟ” หยุดข่วนเพราะฉันตัดเล็บมันออกแต่มันก็ยังทำร้าย “เอริค” ได้อยู่ดีวิธีที่มันชอบทำที่สุดก็คือมันเดินขวางตรงเท้าของ “เอริค” ขณะที่จะเลี่ยงไม่ให้เหยียบ  “กันดาฟ” “เอริค” ก็สะดุดล้มลงบางครั้งก็ล้มลงไปกับพื้นเลยและนี่มันก็ทำให้ฉันเสียใจแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงถึงจะไม่คนที่ฉันรักทั้งสองสมานฉันท์กันได้และแล้ว และแล้วบางอย่างก็เกิดขึ้นฉันกลับบ้านในตอนที่ฉันควรจะอยู่ที่บ้านของพ่อแม่หรือไม่คิดว่าฉันจะกลับมาเร็วขนาดนี้แล้วฉันก็ลืมโทรบอกเขาเมื่อฉันเข้ามาในอพาร์ทเม้นท์ฉันก็เห็นว่า “เอริค” ไม่ได้อยู่คนเดียว

ใช่แล้วแฟนของฉันนอกใจฉันในอพาร์ตเมนต์ของฉันกับ “อัมมาล” เอาเพื่อนของฉันที่เขาเจอที่งานปาร์ตี้วันเกิดของฉันเมื่อ 2-3 เดือนก่อนฉันช๊อคมากจนไม่แม้แต่จะกรีดร้องใส่พวกเขาแต่ฉันโกรธสุดๆว่าจะพบว่า “เอริค” ขัง  “กันดาฟ” ไว้ในตู้เสื้อผ้าแน่นอนฉันทะเลาะกับ “เอริค” ครั้งใหญ่และเขาก็พูดความจริงทั้งหมดกับฉันที่จริงเขาไม่ได้รักฉันเลยแต่เขาก็ยังไม่รีบที่จะเลิกกับผู้หญิงที่มีอพาร์ทเม้นท์ของตัวเองฉันไงรู้ใช่ไหมเพราะว่าเขาไม่มีเงินพอที่จะเช่าอพาร์ทเม้นเองแล้ว “อัมมาล” ก็ไม่มีปัญหากับเรื่องนี้น่าขยะแขยงจริงและตอนนี้คุณก็เข้าใจแล้วใช่ไหมว่าทำไม “กันดาฟ” ถึงไม่ยอมให้ฉันได้ใช้เวลาสบายๆตอนที่ “เอริค” อยู่ใกล้แมวของฉันรู้ว่าแฟนของฉันเป็นคนที่โกหก

ว่าไงฉันชื่อ “เวโรนิก้า” ฉันอายุ 14 ปีแล้วฉันอยากเลี้ยงหมามาตลอดก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษใช่ไหมแต่พ่อของฉันไม่เห็นด้วยอย่างมากยังไงก็ตามเพราะก็เปลี่ยนใจหลังจากเกิดเรื่องอันน่าเหลือเชื่อขึ้นพ่อของฉันห้ามให้ฉันเอาสัตว์อะไรก็ตามเข้าบ้านถึงแม้ว่าฉันก็ไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรเราอยู่ในบ้านของเราเองและไม่มีใครในบ้านที่มีอาการแพ้อะไรเลยก่อนวันเทศกาลต่างๆฉันจะบอกเป็นนัยย์เสมอว่าฉันอยากได้ของขวัญอะไรหมาปอมเมอเรเนียนมันน่ารักและตลกแต่พ่อแม่ของฉันโดยเฉพาะอย่างยิ่งพ่อมักแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจความฝันของฉันคงไม่มีทางเป็นจริงถ้าวันหนึ่งฉันไม่ได้โดนหมาจู่โจม มันเกิดขึ้นไม่ไกลจากบ้านนักมีที่ที่กำลังเตรียมสร้างให้เป็นส่วนแห่งใหม่แต่ในตอนนั้นมันยังเป็นแค่ลานที่ไม่มีใครสนใจและมีหญ้าขึ้นสูงฉันมักจะไปที่นั่นเพื่อนเล่นมันว่างเปล่าไม่มีคนหรือสัตว์อยู่เลยแต่ไม่ใช่ครั้งนี้

เมื่อฉันเดินอย่างช้าๆคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยก็มีหมากระโดดขวางหน้าฉันจะด้านหลังพุ่มไม้และพุ่งเข้าใส่ชั้นมันเป็นพันธุ์ทางขนาดกลางและดูคล้ายๆหมาเลี้ยงแกะมันสกปรกและโกรธทั้งยังเห่าเสียงดังทำให้ฉันกลัวมากฉันพยายามจะหนีแต่สะดุดล้มลงกับพื้นฉันก็หวาดหวั่นว่ามันจะตามมากัดฉันแต่ก็ไม่ฉันหันมองกลับไปมันแปลกมากแต่หมาตัวนั้นก็ไม่ได้ไล่ตามฉันมันหยุดอยู่ใกล้ที่ที่มันกระโดดออกมามันจ้องมองมาทางที่ฉันอยู่อย่าง ตั้งใจแต่ขณะเดียวกันก็ไม่ขยับเขยื้อนเลยมันนั่งอยู่และชัดเจนว่าไม่ได้จะเข้ามาจู่โจม ฉันนั่งลงบนพื้นสับสนระหว่างกลัวแต่ก็สงสัยด้วยทำไมมันถึงหยุดหลังจากนั้นไม่นานฉันก็พยายามค่อยๆเคลื่อนตัวไปหามันในตอนแรกมันแค่มองฉันเมื่อฉันเข้าไปใกล้มันมันก็ขู่คำรามอย่างดุร้ายฉันหยุดแต่จากระยะนี้ฉันก็สามารถเช็คได้ว่ามันไม่ใช่แค่พันธุ์ทางก็ยังเป็นหมาจรจัดด้วย

ตอนนี้ฉันอธิบายไม่ได้ว่าทำไมฉันถึงไม่ได้บอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้อาจเป็นเพราะว่ามันยังไม่ได้จู่โจมฉันซึ่งหมายความว่ามันไม่ได้อันตรายขนาดนั้นแล้วฉันก็นึกขึ้นมาได้ว่าฉันอาจจะทำให้มันเชื่องได้วันต่อมาฉันไปที่ลานพร้อมกับอาหารและน้ำและวันต่อๆมาด้วยมันไม่ได้เกิดขึ้นในทันทีแต่ในที่สุดมันก็ยอมให้ฉันเข้าใกล้ถึงแม้ว่ามันจะไม่ยอมให้ฉันจับตัวหรือไม่ยอมกินอาหารที่ฉันเอามาให้มันแค่ดื่มน้ำจากถาดพลาสติกฉันคิดว่ามันคงปกป้องเขตแดนของมันแต่วันนึงฉันได้ยินเสียงแปลกๆออกมาจากพุ่มไม้ โอ้แน่นอนฉันคิดว่ามันต้องเป็นลูกหมาและแน่ๆ

ฉันขยับตัวอย่างช้าๆและระมัดระวังเพื่อแม่ทำให้เจ้าหมาโกรธฉันมองไปที่พุ่มไม้และเห็น โอ้ให้ตายมันแย่มากๆมีหมาอยู่อีกตัวนึงบาดเจ็บและอาจจะกำลังตายมันดูเหมือนว่าหมาตัวที่ 2 โดนของมีคมบาดบาดแผลของมันลึกมากและอักเสบฉันไม่รู้หมาตัวที่เจ็บนอนอยู่ตรงนั้นมานานแค่ไหนแต่ตอนนี้มันอ่อนแอมากจนไม่มีแรงจะยกหัวขึ้นมามองฉันด้วยซ้ำนั่นหมายความว่าหมาตัวแรกไม่ได้กำลังปกป้องเขตแดนของตัวเองจะปกป้องเพื่อนของมัน

ไม่มีเวลาแล้วฉันโทรหาพ่อให้รีบมาหาฉันโดยด่วนและพ่อก็โทรหาสัตวแพทย์เมื่อพ่อรู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเขาบอกสัตวแพทย์ในทันทีว่าเขาไม่ต้องการให้หมาทั้ง 2 ตัวถูกส่งไปยังศูนย์พักพิงพวกเมื่อพวกมันได้รับการรักษาเรียบร้อยแล้วและบอกว่าเราจะรับพวกมันมาเลี้ยงทันทีที่พวกมันสุขภาพดีขึ้นและได้รับวัคซีนแล้วคุณเชื่อไหมหมา 2 ตัวเลยใช้ทั้ง 2 ตัวไม่ได้น่ารักกว่าปอมเมอเรเนียนที่ฉันอยากได้แต่ฉันก็ดีใจสุดๆไปเลยโดยเฉพาะมาพ่อบอกกับฉันว่าพ่อภูมิใจในตัวฉัน

พี่ผมชื่อ “อังเดร” แล้วผมอายุ 16 ปีก่อนที่จะเล่าเรื่องผมอยากจะถามว่าคุณชอบสัตว์เลี้ยงของคุณไหมคำพูดของผมอาจทำให้คุณประหลาดใจแต่ผมเกลียดสัตว์เลี้ยงของผมมากโอเคมันน่าจะเรียกว่าเป็นสัตว์เลี้ยงของพ่อมากกว่าแต่ผมก็ต้องเป็นคนดูแลมันเรื่องของผมเป็นเรื่องเกี่ยวกับนกกระตั้วชื่อ “ไพรเรท” พ่อของผมมีความฝันทั้งชีวิตของพ่อ พ่ออยากเลี้ยงนกแก้วตัวอย่างเช่นนกแก้วมาคอร์แต่เมื่อพ่อเพราะว่ามันต้องใช้เงินเยอะมากพอถึงเลือกเลี้ยงนกกระตั้วแทนและถึงแม้ว่าจะเป็นนกขนาดทั่วไปแต่พ่อก็ยังต้องทำห้องว่างในบ้านให้มันห้องนึงแล้วเมื่อผมรู้ว่า  “ไพรเรท”  จะอยู่ข้างห้องผมและมีแค่กำแพงบางๆกั้นผมก็รู้เลยว่าเราคงไม่ได้เป็นเพื่อนกันแน่ยิ่งไปกว่านั้นนิสัยของมันก็สุดจะทนนกกระตั้วเป็นสัตว์ที่ฉลาดมากและนั่นแหละที่เป็นปัญหาหลักเพราะในขณะเดียวกันมันก็ควบคุมไม่ได้เลยด้วย

ทุกเช้า  “ไพรเรท”  จะปลุกผมให้ตื่นด้วยเสียงร้องที่สุดสยองของมันแล้วมันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะฝึกให้มันเงียบแล้วเมื่อ  “ไพรเรท”  ได้รับอนุญาตให้ออกมานอกห้องของมันมันก็ทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้าแต่ไม่ว่าผมจะสักเท่าไหร่ว่าเจ้านกนี่ที่ทำให้ชีวิตของผมแทบทนไม่ได้พ่อก็ไม่ทำอะไรเลยแล้วบางครั้งผมก็คิดว่าพ่อรักเจ้านกกระตั้วนี้มากกว่าที่รักผมซะอีกพ่อพยายามสอนให้ “ไพรเรท” ให้พูดถึงแม้ว่ามันจะฉลาดกว่าที่มันแสดงออกแต่  “ไพรเรท”  ก็ไม่สนใจบทเรียนของพ่อเลยนกกระตั้วพูดได้มันพูดทวนคำบางคำได้อย่างไม่ยากเย็นจะต้องเป็นคำที่มันเองอยากจะจำเท่านั้นและคำที่มันเรื่องก็คาดเดาไม่ได้เลย โอ้ถ้าผมรู้ล่วงหน้านะเพราะเจ้า  “ไพรเรท”  พ่อแม่ของผมก็ไม่ได้ออกจากบ้านนานๆอีกเลยการเลี้ยงนกกระตั้วต้องทุ่มเททั้งความสนใจและเวลาแล้วคุณก็ทิ้งมันไว้ลำพังไม่ได้แต่พ่อแม่ของผมก็เหนื่อยจนพวกเขาตัดสินใจจะใช้เวลาสุดสัปดาห์ที่ทะเลสาบแล้วก็แน่นอนอยู่แล้วว่าผมต้องดูแลเจ้า  “ไพรเรท”  

ผมไม่มีโอกาสได้ปฏิเสธแต่ก็ไม่ได้อยากจะปฏิเสธอยู่แล้วคืองี้นะในที่สุดพ่อแม่ก็ปล่อยให้ผมว่าอยู่คนเดียวแบบนั้นผมจะไม่พลาดโอกาสที่จะชวนเพื่อนๆมาที่บ้านแล้วจัดปาร์ตี้เล็กๆกันก็อาจจะไม่เล็กเท่าไหร่แผนของผมคือขัง “ไพรเรท” ไว้ในห้องอาหารไว้ให้แล้วลืมการมีอยู่ของมันจนกว่าจะถึงตอนเช้าแต่เพื่อนๆของผมกลับมีแผนอีกทุกคนรู้ว่าผมมีนกกระตั้วแล้วทุกคนก็อยากจะเห็นมันเพราะงั้นผมจึงถูกบังคับให้เอานกออกมาจากห้องสาวๆถ่ายเซลฟี่กับมันแล้วบอกว่ามันน่ารักและดูดีมากในรูปถ่ายและเพื่อนผู้ชายก็พยายามพูดกับมันจะสอนคำพูดและสำนวนที่น่าสนใจให้มันผมรู้ว่าไปแบบไม่ได้สนใจเรียนรู้คำใหม่ผมเลยไม่ได้กลัวว่ามันจะจำเราไปพูดนกกระตั้วของผมกลายเป็นดาวเด่นในงานปาร์ตี้ของผมแต่มันก็ไม่พอสำหรับเจ้านกบ้านี่เมื่อพ่อแม่ผมกลับบ้าน  “ไพรเรท”  เริ่มพูดอย่างที่ไม่คาดคิดมาปาร์ตี้กันเจ้านกพูดซ้ำๆใส่พ่อแม่ของผมที่โดยปกติไม่อนุญาตให้ผมชวนเพื่อนมาบ้านและนี่เป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้นแล้วจ้า  “ไพรเรท”  ก็เริ่มทวนนทุกคำและวลีที่เพื่อนๆของผมสอนมันด้วยเสียงต่างๆและจริงๆนะมันคงไม่ได้ยินคำพวกนี้มาจากทีวีหรอกจากนั้นก็เป็นผมเองที่ขังตัวเองอยู่ในห้องยิ่งกว่าเจ้า  “ไพรเรท” ซะอีก 

เล่าให้ผมฟังหน่อยว่าคุณเข้ากับสัตว์เลี้ยงของคุณได้ไหมมีเรื่องน่าสนใจเกี่ยวกับพวกมันไหมเล่าให้ผมฟังในคอมเม้นอย่าลืมกดไลค์คลิปนี้แหละติดตามช่องนี้ด้วยนะ