ผมมีเงินมากมายแม้ว่าผมจะไม่เคยทำงาน

ไงผมชื่อว่า “แดนนี่” ดูสภาพผมสิจะแจ๊คเก็ตตัวนี้ราคา 600 เหรียญ กางเกง 700เหรียญ รองเท้า 2,500 เหรียญ อพาร์ทเม้นท์สุดหรู รถสปอร์ต 2 คัน และตัวเลขยาวเป็นหางว่าวในบัญชี ครั้งนึงผมเคยมีพร้อมแต่ตอนนี้ผมไม่มีอะไรเหลือนอกจากเสื้อผ้า ไม่มีสักบาทผมจนกรอบเรื่องมันเป็นยังไงก็ผมใช้เงินซื้อของที่แพงที่สุดในโลกคุณอยากรู้ไหมว่าคืออะไรงั้นก็อดทนหน่อยเดี๋ยวคุณก็รู้ผมเกิดมาในครอบครัวที่ยากจนมากภายในบ้านและสภาพแวดล้อมที่โทรมสุดๆ พวกเราอาศัยอยู่ในสลัมบริเวณชานเมืองล้อมรอบด้วยคนจนเหมือนๆกัน บ้านเรามีเด็ก 5 คนแล้วเราก็ต้องใส่เสื้อผ้าต่อจากพี่ๆ แบบว่าเป็นคนที่ไม่มีทางลืมตาอ้าปากโดนกดหัวเรื่อยไปผมโชคดีที่เข้าใจจุดนั้นตั้งแต่ตอนยังเล็กผมตัดสินใจว่าทำยังไงก็ไม่ได้ผลมันไม่ใช่อะไรสักนิดพ่อผมทำงาน 3 อย่างเพื่อหาเรื่องพวกเราแต่เราก็แทบอยู่ไม่รอด ผมไม่ได้เรียนสูงซึ่งแปลว่าผมไม่ได้งานดีๆ ทำผมไม่อยากเดินตามรอยพ่อตัวเองก็เลยเริ่มใช้พรสวรรค์ส่วนตัวเสน่ห์และลูกตื้อ

ใช่ผมเองผมเริ่มหลอกนักท่องเที่ยวตาดำๆ ที่กระเป๋าหนักๆ และดูเหมือนจะทำได้ดีด้วยเพราะไม่เคยโดนจับเลยนอกจากนี้ผมก็ไม่ได้ทำผิดกฎหมายสักหน่อยนี่เพราะผมแค่หลอกใช้ความโง่ของคนอื่นเองพอผมโตขึ้นก็มีลูกไม้รีดเงินติดตัวอยู่เพียบแต่มันก็แค่เศษตังค์เพราะผมอยากได้แบบเน้นๆ ครั้งนึงผมเจอนักท่องเที่ยวสาวจากยุโรปผมเล่นเป็นเด็กกำพร้าข้ามถนนแล้วเธอก็หลงกลน่ะผมเล่นบทวัยรุ่นผู้น่าสงสารได้เนียนมากเธอเลยมอบเงินและของขวัญให้ตลอดทั้งอาทิตย์ก่อนเธอจะกลับเธอบอกว่าจะอุปการะผมและเลี้ยงดู  ผมไม่อยากให้เป็นแบบนั้นก็เลยตัดสินใจพอแค่นี้คงเก็บทุกอย่างที่เธอให้มาและจากไป รอบนั้นผมได้เป็นกอบเป็นกำเลย แต่มีอยู่ช่วงนึงที่ผมรู้ว่าจะหาเลี้ยงตัวเองยังไง พอผมโตขึ้นที่ผมทำหลักๆ ก็คือหลอกผู้หญิงที่ซื่อๆ ให้จ่ายเงินผมมา ผมรู้ว่าต้องทำยังไงถึงมีเสน่ห์และน่าหลงใหล และด้วยการแสดงอันยอดเยี่ยมเพื่อเป็นกิ๊กเด็กที่น่ารักของพวกเธอ ไม่มีทางเลือกหรอกเรื่องแบบนี้ง่ายออกจะตายผมรู้ฐานะการเงินของสาวทุกคนที่เจอเลย และเข้าหาคนที่รวยที่สุดเกมถึงเริ่มต้นขึ้นทั้งเดท เดินเที่ยว ผจญภัย ผ่านไปซักอาทิตย์นึงเธอก็หลงผมหัวปักหัวปำเลยละครับบางคนถึงขั้นทิ้งสามีมาหาผมและจัดงานใหญ่โตสาบานรักนิรันดร 

เมื่อภรรยาสาวเหลือน้อยของผมไปทำธุระผมก็สนุกกับผู้หญิงคนอื่นในบ้านเธอคงใช้เงินของเธอและใช้ชีวิตอย่างเต็มที่และเมื่อเธอรู้ธาตุแท้ของผมมันก็สายเกินไปแล้วหลังหย่ากันผมก็ได้เงินเธอมาบางส่วนนี่เธอรักผมมากจนลืมสัญญาแต่งงานไปเลยทุกอย่างเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าแล้วผมอายุ 25 ผมก็แต่งงานมา 14 ครั้งแล้วผมมีอพาร์ทเม้นท์สุดหรูรถ 2 คัน เสื้อสุดเฟี้ยวและเงินในบัญชี 6 หลักชีวิตสุขสบายและผมไม่ต้องทำงานเลยสักนิดเดียวแต่วันนึงก็เกิดเรื่องขึ้นผมพบหญิงสาวไม่ใช่แค่นักท่องเที่ยวเงินหนาแต่เธอดูเด็กมากไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ผมไปเกาะกิน เธอชื่อว่า “ชาลอร์ท” แถมยังเด็กกว่าผมด้วยซ้ำผมสนใจและเริ่มหว่านเสน่ห์ใส่เธอแต่แล้วผมก็รู้ได้ว่าไม่หลงเสน่ห์ผมแทนที่เธอจะหลงเสน่ห์ผมเธอกลับมีท่าทีรังเกียจความมั่นใจของผมป่นปี้นี่เราฝีมือตกเหรอนี่คือความท้าทายที่ผมต้องฝ่าไปให้ได้ผมคิดลูกไม้สกปรกแบบใหม่เพื่อให้ “ชาลอร์ท” สนใจผมผมเริ่มชอบเธอผมทุ่มเทให้หมดดอกไม้ของขวัญท่าทางที่น่าสงสารที่สุดท้ายก็ใจอ่อนและกลายเป็นของผม ผมชนะแล้วรู้สึกขอบคุณเธอมากที่ช่วยฟื้นความมั่นใจในตัวเองให้

เราใช้เวลาด้วยกันทั้งวันทั้งคืนหลังผ่านไป 1 สัปดาห์ผมรู้ว่าผมรักเธอจริงแบบว่ารักหมดหัวใจผมพร้อมทั้งชู้รักที่ผ่านมาและมีชีวิตปกติและสงบสุขผมเล่าแผนอนาคตให้ “ชาลอร์ท” ฟังและขอเธอแต่งงาน “ชาลอร์ท” ถามผมยังกังวลว่าผมหลอกเธอหรือเปล่าบางทีผมอาจเป็นแค่แมงดาหนุ่มที่อยากได้แค่เงินโธ่ “ชาลอร์ท” คนดีเธอน่ารักมากตอนย่นจมูกผมเอาเงินในบัญชีให้เธอดูแล้วเธอก็เชื่อผม “ชาลอร์ท” ยินดีแต่งงานกับผมด้วยความยินดีอย่างที่สุดผมสั่งเครื่องดื่มฉลองการหมั้นหมายของเราพวกเราเปิดขวดแชมเปญราคาแพงและดื่มกันผมมึนหัวพอมองที่ “ชาลอร์ท” ก็เห็นรอยยิ้มของเธอที่ค่อยๆหายไปผมค่อยๆหมดสติสีหน้าของ “ชาลอร์ท” ดูจริงจังมากกว่าที่เคยก่อนจะเก็บเอกสารธนาคารของผมไปมันเกิดอะไรขึ้นผมอยากหยุดเธอไว้แต่ก็ทำไม่ได้ร่างกายของผมไม่ยอมฟังเปลือกตาก็หนักอึ้งก่อนผมจะสลบไปเมื่อผมตื่นขึ้น “ชาลอร์ท” ก็ไม่อยู่เอกสารก็ไม่อยู่ผมรีบดูบัญชีของผมแต่มันก็ว่างเปล่าเงินของผมหายไปหมดแล้วผมก็รู้ว่าผมโดนหลอก นั่นเป็นการแสดงอย่างแนบเนียนผมกุ่มหัวตัวเองไม่จริงน่ามีคนหลอกเก่งกว่าผมอีกเหรอใช่ทำไมผมจำเธอไม่ได้นะผมเริ่มคิดเอาเป็นเอาตายว่าจะทำยังไงเรียกตำรวจเหรอแต่พวกเขาต้องถามเรื่องเงินผมแล้วคงโดนจับได้ว่าเป็นเงินสกปรกแน่นอนนักต้มตุ๋นทุกคนรู้เรื่องของผมเป็นอย่างดีและรู้ว่าผมไปหาตำรวจไม่ได้

เมื่อผมใจเย็นและคิดจริงจังผมก็รู้ว่าจะทำยังไงต่อผมขายรถทิ้งของราคาแพงบางส่วนผมโชคดีที่ “ชาลอร์ท” ไม่ได้เอาของเหล่านี้ไปผมใช้เงินที่ได้เพื่อจ้างนักสืบหาตัวเธอผมอยากเจอเธออีกครั้งไม่ได้จะให้คืนเงินผมไม่สนเรื่องนั้นผมแค่อยากแก้แค้นจอมหลอกลวงที่หัวใสกว่าผมนั่นเป็นเรื่องของเกียรติล้วนๆซึ่งต้องปล่อยให้เป็นงานของนักสืบเวลาผ่านไปผมรออยู่บางทีก็ได้ข้อมูลที่นักสืบหามาให้ผมรู้ว่าชื่อจริงเธอไม่ใช่ “ชาลอร์ท” ด้วยซ้ำชื่อจริงเธอคือ “โดโรเรส” เธอเกิดในครอบครัวใหญ่ที่อยู่ในเขตยากจนพ่อของเธอโดนไล่ออกจากโรงงานเขาเริ่มดื่มเหล้าและเสีย “โรโรเรส” ตอนอายุ 10 ขวบคุณแม่เธอป่วยมากแล้วต้องส่งลูกๆ ไปอยู่สถานสงเคราะห์หลังออกจากสถานสงเคราะห์ “โดโรเรส” ก็เข้าไปอยู่แก๊งต้มตุ๋นที่คอยหลอกคนโง่มีตังค์แน่นอน “โดโรเลส” ผู้สาวและสวยคือเหยื่อชั้นดีมีฝีมือการแสดงสุดเนียนและวิธีอันแยบยลในการหลอกเอาเงินพอเธอโตขึ้นก็ออกจากแก๊งและเริ่มฉายเดี่ยวผู้ชายรวยๆ คือเป้าหมายเธอหลอกเธอให้พวกเขาตกหลุมรักและสูบเงินอย่างผิดกฎหมายระหว่างที่เรียนรู้ชีวิตของ “โดโรเรส” ผมก็รู้ว่าเราเหมือนกันมาก

เรามีวัยเด็กที่แหลมแค้นพวกเราทำเหมือนกันแต่ “โดโรเรส” แสดงให้เห็นว่าเธอเก่งกว่าผมมากในด้านนี้เธอไม่ใช่ปัญหาเลยเพราะคนชนะจะต้องเป็นผมในวันนึงนักสืบที่จ้างงก็บอกที่อยู่ของ “โดโรเรส” ให้รู้เธออยู่บนเรือยอร์ชใกล้ๆ นี้กับนักธุรกิจผู้มีอิทธิพลเพื่อหลอกเอาเงินเขาพร้อมถุงมือด้วยความร่าเริงเจอแล้วผมตัดสินใจไม่ทำอะไรใหม่และแย่ง “โดโรเรส” กลับมาพอตกกลางคืนผมก็พายเรือไปใกล้ๆกับเรือยอร์ชลำนั้นเพื่อก็ขึ้นไปบนเรือผมเห็นนักธุรกิจกับเพื่อนๆของเขาอยู่บนดาดฟ้าก็นั่งดื่มค็อกเทลและหัวเราะสนุกกันใหญ่พวกเขาดูอันตรายมาก ผมไม่อยากไปกวนใจพวกเขาแต่แปลกที่ไม่อยู่ด้วยผมเลยเริ่มออกตามหาเธอผมไล่ค้นดูทีละห้องๆ และในที่สุดผมก็เจอเธอในห้องที่ใหญ่ที่สุดบนเรือแต่อะไรเนี่ย “โดโรเรส” โดนมัดอยู่กับเก้าอี้และปากเธอก็โดนเทปปิดเมื่อเธอเห็นผมดวงตาที่วาวไปด้วยความหวังเธออยากบอกอะไรผม ผมดึงเทปปิดปากออกให้ก่อนเธอจะกระซิบช่วยทีฉันคิดว่าหมอนี่จะทำอะไรไม่ดีกับฉันโถ  “โดโรเรส”  ของผมความรู้สึกที่มีปะทุขึ้นมาอีกครั้งและผมก็ยกโทษให้เธอ

ผมรีบแก้มัดให้เธอและจู่ๆ ไฟก็เปิดขึ้น “โดโรเรส” กรี๊ดผมหันไปเจอนักธุรกิจกับเพื่อนๆเขายืนอยู่ข้างหลังผมมองผมด้วยสายตาที่โกรธเกรี้ยวผมปกป้องและบอกให้เขาปล่อยเธอไปนักธุรกิจคนนั้นหัวเราะแล้วบอกว่าเธอกล้าหลอกฉันเพราะฉะนั้นฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้ผมไม่รู้จะทำยังไงทางนั้นคนเยอะกว่าผมสู้ไม่ได้แต่ก็ให้พวกมันได้ “โดโรเรส” ไม่ได้ด้วยผมสิ้นหวังเลยปล่อยเธอนะผมจะจ่ายให้นักธุรกิจหัวเราะแล้วบอกว่าและคิดว่านางนี่ราคาเท่าไรผมมีเงินมากกว่าแสนนึงในบัญชีแต่นั่นคือเงินก้อนสุดท้ายของผมแล้วผมจ่ายเพื่อแลก “โดโรเรส” ผมต้องแปลกใจที่นักธุรกิจนั่นตกลงผมหยิบมือถือและโอนเงินทั้งหมดที่มีให้เขาทันทีนักธุรกิจตกลงแล้วบอกว่าเป็นข้อตกลงที่ดีและควรมาฉลองกันพวกเราดื่มค็อกเทลกัน 2-3 แก้วผมดีใจ “โดโรเรส” เป็นอิสระแล้ว ผมยินดีมอบทุกอย่างให้เธอแต่ทันใดนั้นผมรู้สึกมึนๆขายืนไม่อยู่แล้วแล้วผมก็ล้มลงไปกับพื้น เกิดอะไรได้ขึ้นนี่มันอะไรผมเห็น “โดโรเรส” เดินมาหาผมเธอยิ้มแล้วบอกว่าคุณหลงกลมุขเดิมๆ 2 ครั้งแล้วขี้แพ้ตอนที่นายหมดประโยชน์แล้วไม่มีเงินแล้วทุกคนหัวเราะทำไมผมโง่แบบนี้ทำไมผมไม่รู้ว่า “โดโรเรส” คือหัวหน้าเธอสร้างแก๊งของตัวเองและผมก็หลงกลเธอซ้ำนี่คือข้อความสุดท้ายก่อนผมจะสลบไป

เมื่อผมตื่นขึ้นดวงอาทิตย์ยังไม่ตกตัวผมไหวไปตามแรงขึ้นบนเรือตัวเองไม่ห่างจากชายฝั่งนักแน่นอนว่า “โดโรเรส” ไม่อยู่แล้วเงินของผมก็ด้วยนี่คือตอนจบของเรื่องราวตอนนี้คุณคงรู้แล้วว่าอะไรสำคัญที่สุดในโลกแน่นอนว่าคือความรักผมทุ่มอย่างเพื่อสิ่งนั้นแต่ผมก็ตัดสินใจจะเดินหน้าต่อตอนนี้ผมไม่เหลืออะไรแต่วันนึงเมื่อผมพบเธอผมก็ฝันว่าจะแก้แค้นเธอทุกอย่างที่เคยทำกับผมกดติดตามช่องนี้และช่วยหน่อยเรื่องแบบนี้อาจเกิดกับคุณก็ได้